Geen spoedeisend belang bij verwijdering navigatieknop Holland Casino

Vzr. Rb. Den Haag 20 december 2021, RB 3908, IT 4886; ECLI:NL:RBDHA:2021:17335 (Holland Casino tegen de Kansspelautoriteit). Holland Casino heeft een vergunning voor het aanbieden van kansspelen in casino’s en het aanbieden van online kansspelen. De Kansspelautoriteit heeft een last onder dwangsom opgelegd omdat op de website voor online kansspelen staat die doorverwijst naar de vestigingen van Holland Casino. Volgens de toezichthouder is dit in strijd met de Wet op de kansspelen (Wok), specifiek op het verbod op reclame voor andere diensten op een kansspelpagina. Holland Casino stelt een spoedeisend belang te hebben omdat het verwijderen van de navigatieknop zou leiden tot onevenredig en onomkeerbaar nadeel. Zij stelt dat de navigatieknop internetgebruikers zo snel mogelijk naar informatie over de vestigingen leidt, zonder dat zij worden blootgesteld aan hoog risico spellen. De voorzieningenrechter volgt dit niet: de informatie is eenvoudig op andere wijze te vinden en de gevolgen zijn technisch niet onomkeerbaar. Omdat geen spoedeisend belang is aangetoond, kan alleen worden ingegrepen als het besluit evident onrechtmatig is. Daarvan is volgens de voorzieningenrechter geen sprake: de navigatieknop vestigt extra aandacht op de fysieke vestigingen. Van een evident onrechtmatig besluit is daarom geen sprake. De voorzieningenrechter wijst het verzoek om een voorlopige voorziening af.

8. De kern van het geschil ziet op de vraag of de navigatieknop kan worden beschouwd als reclame. Verweerder stelt zich op het standpunt dat dit het geval is. Hij wijst er daarbij op dat volgens de regelgeving het begrip ‘wervings- en reclameactiviteiten’ ruim uitgelegd moet worden. Volgens verweerder voldoet de navigatieknop aan de definitie van ‘wervings- en reclameactiviteiten’ als bedoeld in artikel 1.1 van het Bkoa, omdat de website waarnaar de navigatieknop doorverwijst wervende teksten/aanprijzende teksten staan en daarmee dus direct dan wel indirect die diensten aanprijst. Verweerder ziet zich in zijn standpunt bevestigd door de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 22 januari 20203, waarin de Afdeling heeft geoordeeld dat hyperlinks die doorverwijzen naar een aanbieder van online kansspelen moeten worden aangemerkt als het maken van reclame. Verzoekster heeft het standpunt van verweerder dat de navigatieknop moet worden aangemerkt als een reclame-uiting uitvoerig betwist, maar de voorzieningenrechter ziet geen aanknopingspunten om op voorhand te kunnen zeggen dat buiten twijfel staat dat het standpunt van verweerder geen stand zal kunnen houden in de bodemprocedure. Hierbij is van belang dat de navigatieknop die verwijst naar de vestigingen van verzoekster op zichzelf al extra aandacht vestigt op het feit dat men ook naar de casino’s van verzoekster toe kan om te spelen. De knop (of een soortgelijke link) maakt dus niet alleen dat klanten die niet online maar fysiek willen gokken snel naar de informatie over de vestigingen kunnen doorklikken, maar ook dat degenen die de site bezoeken om online te gokken, gewezen worden op het feit dat verzoekster ook fysieke vestigingen exploiteert. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter is van een evident onrechtmatig besluit dan ook geen sprake.