Onduidelijkheid over de beschikbaarheid leidt tot misleiding door KLM bij 'USA Kofferpakkers'-vliegtickets

RCC 21 september 2017, RB 2989; dossiernr. 2017/00284 (KLM USA Kofferpakkers). Aanbeveling. Misleiding. Het betreft een advertentie van KLM in de Volkskrant in het kader van “USA Kofferpakkers”. In de advertentie worden vliegtickets naar diverse Amerikaanse steden aangeboden met telkens vanafprijzen, waaronder een ticket naar San Francisco voor € 699,- in plaats van (doorgestreept:) € 780,-. De klacht: bij het boeken op de dag van de advertentie bleek klager niet in aanmerking te komen voor het geadverteerde tarief. Klagers reis viel binnen de reisperiode. Uit telefonische informatie bleek dat de actie slechts voor een “beperkt aantal stoelen” gold. Klager acht de advertentie om die reden misleidend.

Het oordeel van de Commissie
Uit de informatie die KLM naar aanleiding van de tussenbeslissing heeft overgelegd, blijkt dat in de actieperiode (X) stoelen zijn verkocht op vluchten naar San Francisco. (X) van deze (X) stoelen zijn verkocht voor € 699,- . De Commissie is van oordeel dat dit aantal van (X) op de (X), omgerekend 13%, een relatief laag aantal is. Uit deze informatie kan derhalve niet geconcludeerd worden dat sprake is geweest van een ‘redelijke beschikbaarheid’ zoals bedoeld onder V lid 1 RR, waarbij de Commissie in acht neemt dat het een uiting in een groot landelijk dagblad betrof.
Daarnaast wordt in de uiting niet duidelijk gemaakt dat sprake is van een beperkte beschikbaarheid. KLM heeft na de tussenbeslissing meegedeeld dat het tarief van € 699,- niet gold voor vluchten in het weekend. Nu uit de uiting niet blijkt dat het actietarief van € 699,- niet gold voor vluchten in het weekend, en evenmin gesteld of gebleken is dat deze beperking opgenomen is geweest in de ‘voorwaarden’ waarnaar in de uiting wordt verwezen, acht de Commissie de uiting onduidelijk over de beschikbaarheid van tickets voor het actietarief als bedoeld in artikel 8. 2 aanhef en onder b van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Nu de gemiddelde consument er bovendien toe gebracht kon worden een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.