Prijs en herkomst van Grand Cru wijn zijn misleidend: niet aannemelijk dat het daadwerkelijk een Grand Cru wijn is

CVB RCC 6 juni 2018, RB 3143; Dossiernr. 2017/00776 (De Wijnbeurs) Aanbeveling bevestigd. De klacht is gericht tegen een advertentie in De Volkskrant waarin De Wijnbeurs wijn aanbiedt van "Château Marquis de Mons" onder de vermelding "Grand Cru Saint-Emilion uit excellent 2009!". In de uiting wordt de wijn ook aangeprezen als een "2009 Saint-Emilion Grand Cru, Château Marquis de Mons" en als "Memorabel mooie, boterzachte Grand Cru 2009 op Cru Classé niveau." Verder staat in de uiting onder meer: "De wijngaard van Château Marquis de Mons ligt op het kalkhoudende klei plateau van Saint-Hippolyte, waar ook beroemde Grand Cru Classés als Château de Ferrand, Château Destieux en Château Laroque op liggen." In de uiting staat het doorgestreepte bedrag van € 180,- en de tekst: "Nu slechts € 89,-* per kist”. Verder wordt gezegd: "De Volkskrant beschikt nu over een kleine partij op originele Châteaukist voor een bijzonder lage prijs. Want waar Saint-Emilion Grands Crus uit 2009 van dit kaliber al snel € 180,- per kist kosten, kunt u deze 2009 Saint-Emilion Grand Cru, Château Marquis de Mons nu krijgen voor slechts € 89,-* per kist! De klacht luidt dat de uiting misleidend is wat betreft de doorgestreepte prijs van € 180,- en hetgeen wordt gezegd over de herkomst van de wijn. De onderhavige wijn is in de EU gewoonlijk te koop voor ongeveer € 15,- per fles (€ 90,- per kist). Er bestaat geen Château Marquis de Mons. Er is geen wijngaard die hoort bij een dergelijk "château". De Commissie heeft beide klachtonderdelen gegrond geacht.

3. Ad a.
Door de doorgestreepte prijs van € 180,- wordt de indruk gewekt dat de in de uiting aangeprezen wijn “2009 Saint-Emilion Grand Cru, Château Marquis de Mons” voorafgaand aan de onderhavige aanbieding € 180,- per kist (van 6 wijnen) kostte. Klager heeft dit gemotiveerd betwist. Vervolgens lag het op de weg van adverteerder om aannemelijk te maken dat voorafgaand aan de aanbieding € 180,- moest worden betaald voor bedoelde kist wijn. Dat heeft adverteerder niet gedaan. Aldus is niet komen vast te staan dat de doorgestreepte prijs van € 180,- juist is. Om die reden gaat de uiting gepaard met onjuiste informatie over het bestaan van een specifiek prijsvoordeel als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder d van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Nu de gemiddelde consument er bovendien toe kan worden gebracht een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

4. Ad b.
De Commissie vat dit bezwaar, mede gelet op de nadere toelichting bij repliek, als volgt op. Klager bestrijdt dat er een bedrijf bestaat genaamd “Château Marquis de Mons”, dat er een wijngaard is die hoort bij dit “Château” en dat deze wijngaard en daarmee de in de  uiting aangeprezen wijn “2009 Saint-Emilion Grand Cru, Château Marquis de Mons” daadwerkelijk de status “Grand Cru” heeft. Wat betreft deze status heeft klager onder meer aangevoerd dat hij voornoemd “Chateau” niet kon vinden op de website https://chateaux.vins-saint-emillion.com, terwijl, aldus klager, deze website “officiële lijsten” bevat betreffende de klassering die doorgaans elke tien jaar plaatsvindt “In de appellation Saint-Emilion”. Verder heeft klager aangevoerd dat de onderhavige wijn volgens informatie op de website van adverteerder afkomstig zou zijn van de familie Micheau-Maillou in Saint-Hippolyte, maar dat deze familie geen wijn maakt met de naam Chateau Marquis de Mons Saint Emillion Grand Cru, en dat op de website van de firma Maison Bouey (volgens het verweer de leverancier van Marquis de Mons) geen chateau te vinden is met de naam Marquis de Mons.

Gelet op bovenbedoelde gemotiveerde betwisting van de aan de onderhavige wijn in de bestreden uiting toegeschreven herkomst en status, lag het op de weg van adverteerder om voldoende aannemelijk te maken dat die herkomst en status overeenkomstig de werkelijkheid zijn. Naar het oordeel van de Commissie heeft adverteerder dat niet gedaan. Adverteerder heeft namelijk niet uitgelegd waarom Château Marquis de Mons niet is vermeld op de website https://chateaux.vins-saint-emilion.com/, terwijl op die site, zoals klager gemotiveerd heeft gesteld, onder meer een overzicht wordt gegeven van alle Grand Cru wijnen in het wijngebied Saint-Emilion. De inhoud van de bij het verweer overgelegde e-mail van Maison Bouey met bijlage leidt niet tot een andere conclusie. Weliswaar staat in deze e-mail: “Situé sur le plateau unique de Saint-Hippolyte, Ch Marquis de Mons beneficie d‘une exposition ideale Sud – Sud Est”, en zijn bij deze e-mail foto’s gevoegd van een gebouw en kennelijk een bedrijfsruimte, maar meer specifieke informatie ontbreekt.

Zo biedt de e-mail onvoldoende grondslag voor de conclusie dat de in de uiting aangeprezen wijn “2009 Saint-Emilion Grand Cru, Château Marquis de Mons” daadwerkelijk een “Grand Cru” wijn is.  

Naar het oordeel van de Commissie gaat de uiting aldus gepaard met onjuiste informatie als bedoeld in artikel 8.2 aanhef NRC. Nu de gemiddelde consument er bovendien toe kan worden gebracht een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

De beslissing van de Reclame Code Commissie

De Commissie acht de reclame-uiting in strijd met artikel 7 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.