Heineken hoeft aanduiding Tequila niet van Desperados producten te verwijderen

Rechtbank Amsterdam  15 mei 2019, IEF 18478, RB 3316; ECLI:NL:RBAMS:2019:3564 (CRT tegen Heineken) Tequila is een drank, die wordt gedestilleerd uit het sap van de blauwe ‘Tequilana Weber’- agaveplant en geproduceerd in bepaalde Mexicaanse staten. Tequila is in 1978 ingevolge het Verdrag van Lissabon (waarvan Mexico lid is) geregistreerd bij de Wereldorganisatie voor de intellectuele eigendom (WIPO) als geografische aanduiding. Eiser CRT is onder de Mexicaanse Federal Law on Metrology and Standardization de bevoegde instantie die toeziet op de naleving van de op Tequila van toepassing zijnde regels. Heineken brengt o.a. bier op de markt met de naam Desperados. CRT stelt onder meer dat de Desperadosproducten niet voldoen aan de Mexicaanse regelgeving, terwijl dit op grond van de EU-MX-overeenkomst wel vereist is voor alle producten waarin Tequila zit. Daarnaast is sprake van misleidende reclame en oneerlijke handelspraktijken. De vorderingen worden afgewezen. Ondanks het prominente gebruik van het woord ‘Tequila’ op de voorzijde van de verpakking en in reclame-uitingen, moet het de redelijk omzichtige en oplettende gemiddelde consument duidelijk zijn dat Tequila in Desperados fungeert als smaakmaker en dat het percentage Tequila in het bier relatief gering is.

4.38.
De rechtbank stelt vast dat de claim die wordt gemaakt op het etiket van het flesje Desperados, in de ingrediëntenlijst, op de verpakking en in de reclame van Desperados, namelijk dat er Tequila in het product zit, feitelijk juist is: er zit Tequila, afkomstig van een door CRT gecertificeerde producent, in Desperados. Ten aanzien van het standpunt van CRT dat de misleiding erin bestaat dat de indruk wordt gewekt dat er méér Tequila in Desperados zit dan dat er daadwerkelijk in zit, is het volgende van belang. Op het etiket aan de achterzijde van het flesje is vermeld dat het gaat om “bier gearomatiseerd met tequila” (of in het Engels “beer flavoured with tequila”). In de ingrediëntenlijst is vervolgens als laatste ingrediënt genoemd: “aroma (75% Tequila)” of in het Engels: “flavourings (75% tequila”. Ondanks het prominente gebruik van het woord ‘Tequila’ op de voorzijde van de verpakking en in reclame-uitingen, moet het de redelijk omzichtige en oplettende gemiddelde consument – wiens beslissing tot aankoop van een product wordt bepaald door de samenstelling daarvan – duidelijk zijn dat Tequila in Desperados fungeert als smaakmaker en dat het percentage Tequila in het bier relatief gering is. Het enkele feit dat de ingrediëntenlijst niet vermeldt hoe hoog het percentage Tequila in het bier is, maakt dat niet anders en is op zichzelf ook niet misleidend.

4.39.
In het licht van het voorgaande is het zonder nadere toelichting van CRT, die ontbreekt, niet duidelijk dat en op grond waarvan de maatman-consument uit de verpakking van Desperados en de reclame daarvoor de verwachting zou ontlenen dat er meer Tequila in Desperados zit dan er daadwerkelijk in zit. Op die grond kan dus geen misleiding worden vastgesteld.

4.40.
Bij haar beoordeling betrekt de rechtbank ook de Richtsnoeren BOB/BGA15 van de Europese Commissie. Daarin heeft de Commissie meegedeeld dat zij van oordeel is dat een geregistreerde benaming (in dit geval: Tequila) op het etiket en in reclame mag worden vermeld, indien – onder meer – het product met de geregistreerde benaming in voldoende hoeveelheid wordt gebruikt teneinde het betrokken levensmiddel een essentieel kenmerk te verlenen. Zoals de rechtbank hiervoor (bij beoordeling overeenkomstig de norm uit het Champagner Sorbet-arrest) heeft overwogen, heeft CRT onvoldoende toegelicht dat Tequila geen essentieel kenmerk verleent aan Desperados (of, zoals CRT in dit verband stelt, dat er een relevante hoeveelheid Tequila in Desperados zit). Zonder nadere toelichting, welke toelichting ook in het kader van de gestelde misleiding ontbreekt, kan dus ook op basis van de Richtsnoeren BOB/BGA geen misleiding worden vastgesteld.