Producten  

HvJEU 26 september 2024, RB 3858; C-330/23 (Aldi Süd). Het Europese Hof van Justitie heeft zich uitgesproken over een Duitse zaak met betrekking tot een kortingsactie van supermarkt Aldi Süd (hierna: Aldi). Eiseres in die zaak is een Duitse consumentenorganisatie. Zij stelt dat Aldi haar kortingsactie op onrechtmatige wijze adverteert, namelijk door prijskortingen te berekenen op basis van de prijzen die direct vóór de actie werden gevraagd. Uit de kleine lettertjes van de advertentie blijkt vervolgens dat de laagste prijzen die Aldi in de afgelopen 30 dagen heeft aangeboden, (vrijwel) gelijk zijn aan de huidige kortingsprijzen. De Duitse rechter wendt zich tot het Europese Hof met de vraag of dit is toegestaan. Daarop antwoordt het Hof ontkennend: aanbieders moeten hun kortingen baseren op de laagste prijs die zij in de afgelopen 30 dagen hebben aangeboden. Dit om te voorkomen dat consumenten kunnen worden misleid door ¨false price reductions¨.

Rb. Rotterdam 9 juli 2024, RB 3843; ECLI:NL:RBROT:2024:6186 (eiseres tegen ACM). Deze uitspraak gaat over een door eiseres bestreden besluit van de ACM. Op grond van dat besluit is aan eiseres een bestuurlijke boete opgelegd van € 450.000, wegens het voeren van oneerlijke en misleidende handelspraktijken. In het bijzonder zouden de dieselauto´s van eiseres in de periode 2009 tot 2015 zijn uitgerust met EGR-software die het mogelijk maakt om gedurende de meting van uitstoot van verontreinigende stoffen, in het kader van de zogenoemde typegoedkeuringsprocedure, de meetresultaten van de uitstoot van stikstofoxiden (NOx) van die voertuigen te manipuleren. De typegoedkeuringsprocedure dient ertoe om te controleren dat voertuigen aan alle vereisten van de EU-wetgeving voldoen. De ACM is van mening dat eiseres in de genoemde periode onterecht een typegoedkeuring heeft verkregen, op basis van de manipulatieve EGR-software. Daarbij zijn door eiseres drie wettelijke overtredingen gemaakt (art. 8.8 Whc jo. art. 6:193g, aanhef en onder d BW; art. 6:193b lid 2 BW; art. 8.8 Whc jo. 6:193c lid 1, aanhef en onder b BW).

Vzr. Rb. Midden-Nederland 23 juli 2024, IEF 22150, RB 3842; ECLI:NL:RBMNE:2024:4462 (de Stichting en NZO tegen Upfield). Upfield Nederland B.V. (hierna: Upfield) heeft begin 2023 een plantaardig alternatief voor roomboter op de markt gebracht onder de merknaam BLUE BAND en de productnaam ROOMBETER. De Stichting Nederlands Voorlichtingsbureau voor Melk- en Zuivelproducten (hierna: de Stichting) en de voegende partij de Nederlandse Zuivelorganisatie (hierna: NZO) maken bezwaar tegen deze productnaam. Zij krijgen hierin gelijk. Volgens Europese regelgeving mogen bepaalde benamingen, zoals ‘room’ en ‘boter’ alleen worden gebruikt voor zuivelproducten. Het Hof van Justitie van de Europese Unie is erg strikt in de uitleg van deze regelgeving, zoals onder andere blijkt uit het arrest ‘TofuTown’ [zie IEF 16863]. Ook de Hoge Raad heeft zich over dergelijke kwesties uitgelaten, bijvoorbeeld in de zaak NZO tegen Alpro [zie IEF 18655]. Uit deze strikte uitleg volgt dat met de productnaam ROOMBETER gebruik wordt gemaakt van de aan zuivelproducten voorbehouden benaming ‘room’ voor een niet-zuivelproduct, in strijd is met de Europese regelgeving. Het maakt hierbij niet uit dat het voor consumenten eventueel wel duidelijk is dat het gaat om een plantaardig alternatief voor roomboter. 

RCC 6 juni 2024, RB 3840 (MI7 Media Intelligence tegen Fish Tales B.V.). Adverteerder Fish Tales B.V. (hierna: Fish Tales) is een exploitant van visproducten, waaronder (hors)makreelfilet en tonijn in blik. Zij doet verschillende uitingen over de kwaliteit van haar producten. Allereerst stelt zij, zowel op de verpakking van haar 'Gerookte makreel filet' als op haar Instagram account, dat haar makreel "als enige duurzaam gevangen" is. Verder zou zij het enige merk zijn dat 100% MSC-gecertificeerde tonijn aanbiedt. Tot slot blijkt uit een LinkedIn-post dat Fish Tales de "nr. 1 sustainable fish in the world" zou zijn. Klager heeft bezwaar ingediend met betrekking tot de door Fish Tales gedane uitingen, waarop de Reclame Code Commissie een oordeel velt op 6 juni 2024.

Epic Games, de ontwikkelaar van het spel Fortnite Battle Royale, heeft het vertrouwen en de belangen van kinderen geschaad door misleidende en agressieve marketingpraktijken toe te passen. Ze gebruikten bijvoorbeeld countdown-timers die niet nauwkeurig waren en adverteerden direct in het spel om kinderen aan te zetten tot aankopen. Dit deed Epic Games door teksten als "Buy now" weer te geven in de online winkel van het spel. De aflopende timer die erbij zou staan, zou een gevoel van schaarste creëeren bij kinderen en hen onder druk zetten. Dit wordt beschouwd als een schending van de professionele zorgvuldigheid, vooral bij het aanbieden van producten aan kinderen. ACM heeft Epic hierdoor een boete opgelegd van 1.125.000 euro en een bindende instructie gegeven om deze praktijken te stoppen. Hiermee benadrukt ACM dat oneerlijke behandeling van kinderen in de digitale wereld ernstig is en streng wordt aangepakt. Epic Games heeft naar aanleiding van dit besluit van de ACM al een paar aanpassingen gedaan aan het spel. Lees hier het volledige sanctiebesluit. 

Rb. Den Haag 11 maart 2024, RB 3833, LSR 2238; ECLI:NL:RBDHA:2024:5663 (Eiser tegen minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit). Op 24 maart 2022 heeft een toezichthouder van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (hierna: NVWA) van het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit een inspectie uitgevoerd op de website van eiser op het voorkomen van zogenaamde medische claims. De toezichthouder heeft bevonden dat eiser het product talbina heeft gepresenteerd als geneesmiddel, en dit heeft aangeboden zonder handelsvergunning. Dit is in strijd met de Geneesmiddelenwet (hierna: Gnw), waardoor de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (verweerder) hem een bestuurlijke boete van € 3.000,- heeft opgelegd. Daarnaast heeft eiser volgens de toezichthouder tevens reclame gemaakt voor het product zonder te beschikken over de vereiste handelsvergunning, en daarmee ook het reclameverbod overtreden. Op grond daarvan is door verweerder aan eiser een boete van € 3.750,- opgelegd. Vanwege de overschrijding van de redelijke termijn van zes maanden is er een korting van 5% gegeven, zodat de bestuurlijke boete in totaal een hoogte heeft van € 6.412,50. Eiser betwist deze stellingen en stelt dat het optreden tegen zijn berichtgeving in strijd is met zijn recht op godsdienstvrijheid. Het bedrag zou voorts niet in verhouding staan tot de ernst van de beboete gedraging en zijn financiële draagkracht zou onvoldoende meegewogen zijn.

RCC 1 januari 2024, RB 3826; 023-00601 (Klager tegen Melkan). In onderhavige zaak acht klager de verpakking van Melkan verse magere yoghurt misleidend wegens vermelding van de tekst “Lekker tot de laatste druppel”. Hiermee zou gesuggereerd worden dat het pak volledig geleegd kan worden, terwijl dit niet mogelijk zou zijn bij een verpakking met dop en er “nog veel procenten restant” in het pak zullen blijven zitten. Bovendien zou de mededeling “(…) de verfijnde smaak van plantaardige producten (…)” op de verpakking onjuist zijn, omdat het een dierlijk product is. Ook zou adverteer niet aan hebben gegeven dat het product langer houdbaar is als deze in de koelkast bewaard wordt, de zogenoemde “kijk-ruik-proef”-tekst. Adverteer geeft aan de zinsnede “van plantaardige producten” te zullen aanpassen en de “kijk-ruik-proef”-tekst toe te voegen, maar betwist dat sprake is van misleiding. Gelet op de vouwinstructie en de bewoording van de tekst oordeelt de Commissie dat in de mededeling “Lekker tot de laatste druppel” niet de suggestie besloten ligt dat de verpakking altijd volledig geleegd kan worden. Er is dus geen sprake van een onjuiste/misleidende mededeling. Ook zouden vermelding van een klavertje en het keurmerk On the Way to PlanetProof op de pak niet leiden tot onjuiste of misleidende informatie. De klacht gericht tegen de vermelding “plantaardige producten” op de verpakking slaagt wel. De Melkan verse yoghurt is geen plantaardig product, waardoor betreffende vermelding in strijd is met artikel 7 lid 1 sub a van Verordening (EU) Nr. 1169/2011 betreffende de verstrekking van voedselinformatie aan consumenten en zo ook in strijd met artikel van de Nederlandse Reclame Code. Hiervoor is opzet geen vereiste.

RCC 3 januari 2024, RB 3824;2023/00604 (Klager tegen adverteerder) De bestreden reclame-uiting betreft een gesponsord artikel van STËLZ dat is gepubliceerd op de website van de Volkskrant. In de reclame-uiting staat onder andere: “Hard Seltzer is een verfrissende mixdrank van bruiswater met een veel lager alcoholpercentage dan het gemiddelde mixdrankje en is laag in calorieën”.

RCC 7 december 2023, RB 3819;2023/00519 (Klager tegen adverteerder) Klager heeft onlangs een auto gekocht van het merk Tesla. Bij het selecteren van het model werd er een prijs van €46.990,- getoond. Bij het betalen werden echter meerdere bedragen bij dit bedrag opgeteld, die niet eerder werden getoond. De klager vindt dit misleidend, omdat de extra kosten pas bij het afrekenen in beeld komen. De adverteerder voert verweer.

RCC 19 december 2023, IEF 21815, RB 3815; Dossiernr: 2023/00294-I, II, III (Stichting Even Geen Vlees tegen Arla Foods B.V., Albert Heijn B.V., Jumbo Supermarkten B.V., en Plus Retail B.V.). Klacht tegen aanduiding “klimaatneutraal” voor Arla biologische zuivel op de verpakkingen, de website en de websites van wederverkopers. Arla heeft uitspraak van College van Beroep van 6 juli 2022 (dossier 2021/00472) waarin werd geoordeeld dat Arla niet langer mocht suggereren dat haar biologische producten klimaatneutraal zouden zijn, niet opgevolgd. De RCC neemt misleiding aan t.a.v. alle bestreden uitingen.