RB
Gepubliceerd op maandag 14 maart 2011
RB 718
De weergave van dit artikel is misschien niet optimaal, omdat deze is overgenomen uit onze oudere databank.

ThePhoneHouse: inruilactie

RCC 16 februari 2011, Dossiernr: 2010/00936 (ThePhoneHouse - IMEI)

Reclamerecht. Uiting in huis-aan-huis folder en op phonehuis.nl “Alcatel 206 simlock vrije telefoon van 17,99 euro met inruil voor 7,99”. telecommunicatie technologie. Bij aanbieding van oude telefoon blijkt de IMEI code te worden geverifieerd en werden telefoons niet geaccepteerd, deze beperkende voorwaarden werden niet geadverteerd. In de disclaimer staan voorwaarden voor de inruilservice; controle wordt uitgevoerd vanwege heling. Onvoldoende aannemelijk dat naar voorwaarden wordt verwezen in de gewraakte uitingen; omissie ex 8.3 onder c NRC (nieuw); kan gemiddelde consument ertoe brengen besluit over een transactie te nemen die hij anders niet had genomen; oneerlijk ex 7 NRC(nieuw).

In het kader van de procedure ‘inruil’ dienen diverse zaken te worden gecontroleerd. Bijvoorbeeld wordt nagegaan of de telefoon niet van helers of opkopers afkomstig is. Indien de controle een negatief resultaat heeft, ziet de verkoper een bericht op het scherm dat de betreffende telefoon niet kan worden ingeruild, waarna dit aan de klant wordt verteld.

In communicatie-uitingen wordt via de disclaimer meegedeeld dat er voorwaarden zijn verbonden aan de inruilservice. Aan adverteerder worden duizenden ruiltoestellen per jaar aangeboden en in een uitzonderlijk geval komt het voor dat een telefoon niet kan worden ingenomen. Van misleiding is geen sprake. Dat een telefoon op juridische gronden niet kan worden ingenomen, doet niet af aan de belofte dat men inruilkorting krijgt op de oude telefoon.
 
Het oordeel van de Commissie
 
Bij verweer heeft adverteerder meegedeeld dat in communicatie-uitingen via de disclaimer wordt meegedeeld dat er voorwaarden zijn verbonden aan de inruilservice. Waar het echter de twee gewraakte uitingen betreft, te weten een uiting op internet en een folder, heeft adverteerder niet althans onvoldoende aannemelijk gemaakt dat deze een verwijzing naar de voorwaarden bevatten. Gelet hierop gaat de Commissie ervan uit dat zodanige verwijzing ontbreekt en is er naar haar oordeel sprake van een omissie als bedoeld in artikel 8.3 onder c van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Nu elk van de gewraakte uitingen de gemiddelde consument er bovendien toe kan brengen  een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen, zijn de uitingen misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

Lees de uitspraak hier(link) en hier(pdf)

Regeling: NRC (nieuw) art. 7; art. 8.3 onder c.