De Reclame Code Commissie heeft geoordeeld dat de reclamespot van Versatel, waarin de 'hand van God' een doelpoging van Feyenoordspeler Romeo Castelen intikt, niet in strijd is met de goede smaak en derhalve ongegrond verklaard. Versatel is logischerwijs blij met de uitspraak: “We vinden het vervelend dat er zoveel klachten zijn binnengekomen, want we willen geen mensen kwetsen. Maar we vinden zelf ook dat we geen grens hebben overschreden.” Het is overigens geenszins zeker of de spot ook weer terug komt op de buis. “Voorlopig even niet, omdat we eerst met andere reclame-uitingen komen, maar wellicht later”, aldus Versatel. Zie ook eerder, hier.

Boekblad meldt dat het College van Beroep van de RCC vorige week heeft geoordeeld dat Drogisterij Kruidvat geen reclame voor boeken mag maken met het begrip 'vergelijkbare winkelwaarde'. In eerdere instantie mocht de drogisterijketen dit begrip wel nog wel gebruiken in haar reclame-uitingen rond een luxe cassette met tien werken van Louis Couperus, maar volgens het CvB is ook dit gebruik in strijd de Reclame Code.

In december 2004 oordeelde de RCC dat Kruidvat in huis-aan-huisbladen met het begrip 'vergelijkbare winkelwaarde' voor bepaalde titels misleidende reclame had gemaakt omdat het om nieuwe uitgaven ging, die als gevolg daarvan geen vergelijkbare winkelwaarde kenden. Zowel Kruidvat als de Nederlandse Boekverkopersbond (NBb) gingen in beroep.

Diverse media websites berichten dat RTL Nederland bezig is om Yorin juridisch over te hevelen naar Luxemburg, waar ook de  zenders RTL4 en RTL5 zijn gevestigd. Als reden wordt gegeven dat van de Luxemburgse wet veel  meer mag op het gebied van reclame. Iets als split-screen reclame is in Luxemburg bijvoorbeeld wel toegestaan. Een eerste gedachte is dat het misschien niet zo verstandig is om dat zo openlijk aan te kondigen. Maar aan de nadere kant mag je aannemen dat de juristen van RTL goed hebben nagedacht en niet aankoersen op de bekende doodlopende U-bocht, net zoals TV10 in de jaren 90, dat werd verboden omdat het vanuit Luxemburg uit ging zenden 'met de bedoeling de in Nederland voor binnenlandse omroep geldende wetgeving te ontgaan'.

RCC acht televisiereclame voor website Dumpjeschatje.nl van Go Go Tours in strijd met Reclame Code. In de commercial rijdt een jongen op een scooter met een meisje op de buddyseat. Met een onethische manoeuvre zorgt hij er voor dat het meisje in volle vaart een tak in haar gezicht krijgt en van de scooter valt. Jongen rijdt door, kijkt om en roept ' Sorry!'. Na foto's van wat bloterige meisjes verschijnt dan het logo van Gogo Jongerenreizen. Go Go Tours heeft besloten het spotje te blijven uitzenden op TMF en MTV.

Volgens de commissie is de reclame "zodanig schokkend dat de grens van wat toelaatbaar moet worden geacht is overschreden. Het getoonde zinloze geweld is dermate realistisch in beeld gebracht dat dit de overdrachtelijke bedoelde strekking van de uiting overschaduwt."

Go Go onttrekt zich aan het oordeel "We vinden de uitspraak belachelijk. We willen niemand tegen ons in het harnas jagen, maar een klacht van een persoon is niet voldoende reden om de reclame terug te trekken. Het spotje was ludiek bedoeld. We begrijpen dat er mensen moeite hebben met het spotje, maar we vertrouwden op een goed gevoel voor humor." Klootzak als reclameheld is kennelijk in. Jongeman op de scooter kan in ieder geval zo solliciteren bij die nare mannetjes van Hertog ijs

Rechtbank 's-Gravenhage, 13 april 2006, KG ZA 06-423. Salomon Armand Kalou tegen Achmea schdeverzekeringen N.V.

Kalou wint weer. Vonnis naar aanleiding van de inmiddels bekende commercial van Achmea (commercial staat nog altijd hier, eerdere berichten hier en hier).

Aanvankelijk was Kalou, na het lezen van het script van de commercial, in principe bereid aan een (in het vonnis omschreven) commercial mee te werken mits Feyenoord en Fortis -de hoofdsponsor van Feyenoord en een concurrent van Centraal Beheer Achmea daarmee akkoord zouden kunnen gaan en overeenstemming zou kunnen worden bereikt over het voor die medewerking van Kalou te betalen honorarium. Fortis geeft echter geen toestemming en er komt tussen partijen geen overeenkomst tot stand.

Achmea zendt vanaf begin april toch een commercial uit met daarin onder meer een foto van Kalou in het shirt van het Duitse elftal (zie het vonnis voor uitgebreide scripts en 'caps' van de reclame). De commercial is tevens op de site van Achmea gezet waar hij kan worden gedownload.

Kalou vordert Achmea te verbieden zijn portret openbaar te maken en zijn naam te gebruiken. Tevens vordert Kalou dat Achmea al het nodige zal doen, zo nodig door optreden in rechte, om elke openbaarmaking van de omschreven commercial door een derde of derden te doen verbieden, op straffe van een dwangsom voor elke keer dat zij dit gebod niet nakomt.

Voor de rechtbank staat vast dat het hier gaat om het zonder toestemming van Kalou gebruiken van zijn portret in een commerciële uiting, en dat Kalou, die beschikt over een verzilverbare populariteit, een redelijk belang heeft in de zin van artikel 21 Aw om zich daartegen te verzetten. Een ultieme poging van Achmea om de rechtbank tot een andere mening te brengen, mislukt:

"Centraal Beheer Achmea heeft bestreden dat het uitzenden van de commercial zonder de toestemming van Kalou jegens hem onrechtmatig is en daartoe het volgende aangevoerd: (pleitnotitie mr. Boukema, pagina 9): "De commercial is een bijdrage aan een publiek debat over een zaak van algemeen belang door te tonen welke consequentie het vreemdelingenbeleid kan hebben èn door het verschijnsel “topsporter kopen uit een Derde Wereldland”.

Voorzover deze stelling als een serieus bedoeld verweer moet worden opgevat in die zin, dat Centraal Beheer Achmea ingang wenst te doen vinden dat de commercial door haar uitsluitend uit ideële overwegingen is vervaardigd en uitgezonden, wordt dat verweer verworpen. Het is volstrekt onaannemelijk dat bij Centraal Beheer Achmea met het publiekelijk maken van deze commercial enige andere bedoeling heeft voorgezeten dan een puur commerciële, te weten het verkrijgen van (naams)bekendheid voor haar onderneming dan wel voor haar producten en diensten."

De vordering van Kalou die er toe strekt Achmea te bevelen door middel van het aanspannen van procedures derden ervan te weerhouden de commercial (eenmaal gedownload) verder te verspreiden acht de rechtbank, als te verstrekkend en daarmee niet passend als voorlopige voorziening, niet toewijsbaar.

Lees hier het vonnis

Adformatie bericht dat de sponsorovereenkomst tussen de Eredivisie CV en de Sponsorloterij onzeker is geworden, nu de Staatsloterij en de Lotto geprotesteerd hebben bij minister Donner . Staatsloterij en de Lotto begrijpen niet dat uitgerekend een loterij het voetbal moet sponsoren, terwijl Holland Casino zich vorig jaar moest terugtrekken. Het bedrijf wilde blijven sponsoren, maar de hoeveelheid reclame voor kansspelen stuitte op verzet in de Tweede Kamer. Donner heeft de Sponsorloterij inmiddels opgedragen ‘onder geen voorwaarde onomkeerbare beslissingen te nemen aangaande contracten met de Eredivisie CV’. De minister vreest voor een ‘overdaad aan reclame-uitingen voor een aanbieder van kansspelen’, aldus zijn woordvoerder

Angstgegners Gillette en Wilkinson treffen elkaar morgen weer eens voor de rechter in Den Haag. Volgens Wilkinson maakt Gillette zich schuldig aan misleidende reclame: consumenten worden op het verkeerde been gezet en concurrent Wilkinson verliest marktaandeel. Hilde Pors van advocatenkantoor Simmons & Simmons eist namens cliënt Wilkinson in een kort geding een einde aan deze vermeende misleiding.

Onderwerp van geschil is Gillette's m3power, een scheermesje met een motortje in het handvat dat micropulsen afgeeft waardoor baardhaartjes overeind komen en zo beter te verwijderen zijn. Gillette heeft m3power wereldwijd geïntroduceerd als het nieuwste van het nieuwste op het terrein van nat scheren. Volgens Wilkinson komen de haartjes echter helemaal niet omhoog en heeft het gladder scheren heeft dus andere oorzaken.  Lees meer bij nu.nl

Rechtbank Amsterdam, 17 maart 2005, zaak 309195 / KG 05-270 SR, LJN: AT1087, Kimberly-Clark tegen  Riedel Drinks. Een zaak over  'advertisement property' en 'brand icons.' Kort geding tegen  over het gebruik van een 'page'-puppy in een reclameboodschapvan Dubbelfrisss.

"Om inbreuk op het merkenrecht te kunnen aannemen is het uitgangspunt het merk zoals dat is gedeponeerd. Het door K-C gedeponeerde teken betreft een foto en een (gestileerde) tekening van een stilzittend hondje. Het in de Dubbelfriss reclame voorkomende hondje is echter een levend hondje dat bewegend ten tonele verschijnt. Deze Dubbelfrisss-puppy vertoont, zoals gedaagden terecht hebben aangevoerd, onvoldoende verwantschap met het door K-C gedeponeerde teken om inbreuk op haar merkenrechten te kunnen aannemen. Alleen al hierom is de op het merkenrecht gebaseerde vordering van K-C niet toewijsbaar.

Daarnaast hebben gedaagden terecht aangevoerd dat het deponeren van de PAGE-puppy als merk niet meebrengt dat K-C het gebruik van een puppy in advertentiecampagnes kan monopoliseren.

Naast inbreuk op haar merkenrecht heeft K-C onrechtmatig handelen door gedaagden aan haar vordering ten grondslag gelegd. Gedaagden hebben, ondanks het vermelde onder 1 f, op een zeker moment het standpunt ingenomen dat de gelijkenis van het hondje in de Dubbelfrisss reclame met de PAGE-puppy op louter toeval berust. In dit geding wordt er niettemin vanuit gegaan dat de Dubbelfrisss-puppy, met name nu ook hij met toiletpapier in de weer is, en gelet op het onder 1 e en f vermelde, op zijn minst geïnspireerd is op en aldus in zekere mate een nabootsing is van de PAGE-puppy. Nabootsing is echter in zijn algemeenheid niet steeds onrechtmatig en rechtvaardigt evenmin zonder meer toewijzing van de vorderingen van K-C. Van slaafse nabootsing is geen sprake nu de pup in de Dubbelfrisss reclame iets geheel anders met toiletpapier doet dan de PAGE-puppy"  Lees vonnis

NRC Handelsblad meldt dat bedrijven en reclamebureaus volgend jaar hun televisiespotjes en advertenties voorafgaand aan de campagnes kunnen laten toetsen door de stichting Reclame Code. Daarmee zouden ze dan kunnen voorkomen ze dat ze reclame na gegronde klachten voortijdig moeten stoppen.

Directeur Ancion van SRC. bespaart deze nieuwe dienst van de SRC ondernemingen en reclamebureaus gezichtsverlies en hoge advocatenkosten. Hij gaat er vanuit honderden aanvragen per jaar te zullen krijgen. Van de 3.000 klachten die vorige jaar zijn ingediend, werden er 2.000 afgewezen of geschikt.  1000 klachten leidden tot een procedure voor de RCC, die in 45 procent van de gevallen klagers helemaal of deels gelijk gaf. Adverteerders trokken veroordeelde reclame vrijwel altijd in. Het CGR kent overigens al enige tijd een vergelijkbare voorafgaande toetsing.

Hoe de Keuringdienst van Reclames om zal gaan met begrippen als 'goede smaak', 'het fatsoen' en 'niet nodeloos kwetsend.' is nog onbekend. Het wachten is bovendien op een keurmerkje of vignetje van de RCC waaraan de consument kan zien dat klagen geen zin meer heeft ('100% Code Conform', 'RCComform', 'Gekwetst? Klagen heeft geen zin!').

Kamerstuk 24557, nr. 66. Kansspelen. Verslag van een algemeen overleg, vastgesteld 20 januari 2006.  De vaste commissie voor Justitie  heeft op 8 december 2005 overleg gevoerd met minister Donner van Justitie en staatssecretaris Wijn van Financiën over o.a  de gedrags- en reclamecode kansspelen, kansspelen via internet en de gedragscode promotionele kansspelen.

Oa: “Het impliceert dat er een zekere ruimte moet zijn voor publiciteit en reclame van de ondernemingen. Wordt die ruimte niet geboden, dan zal het effect zijn dat een groot deel van wat er gespeeld wordt illegaal gebeurt. Tegelijkertijd moet er aan de reclameuitingen wel paal en perk gesteld worden, omdat er uit een oogpunt van consumentenbescherming geen sprake mag zijn van een vrijemarktbeleid. Het tegengaan van kansspelverslaving houdt in dat er in Nederland geen wilde concurrentie ontstaat tussen de verschillende aanbieders van spelen.”