Reclame  

CvB RCC 26 september 2013, dossiernr. 2013/00408
Aanbeveling, bevestiging, gezondheidsclaim, voedingsmiddelen. Het betreft een televisiereclame. Daarin zegt een jongetje onder meer: “We luisteren graag naar sprookjes. (…)
Melk is gewoon melk. Iets dat door geen fabriek in de wereld gemaakt kan worden. Maar wel door een koe. En dankzij het harde werk van die koe en de boer, gewoon hier in Nederland, krijgen wij één van de meest voedingsrijke producten uit de natuur. En dat product gaat naar mensen over de hele wereld. Dat is geen sprookje, maar misschien wel zo bijzonder”.
 
De klacht - Op sprookjesachtige wijze wordt verteld dat melk heel bijzonder is. Gesuggereerd wordt dat het een goed en betrouwbaar product is, dat naar mensen over de hele wereld gaat. Met name de opmerking dat melk voedingsrijk is, is misleidend, want dit betekent niets.  Door in de reclame een kinderstem te gebruiken, wordt de indruk gewekt dat het om een veilig product gaat, ten onrechte, omdat melk zeer ongezond is.

Ter onderbouwing van zijn stelling dat melk ongezond is voor volwassenen wijst klager op een rapport van de WHO waarin staat dat de promotie van vlees en zuivel door de EU per jaar zorgde voor duizenden extra doden. Als uitleg zou het volgende kunnen dienen:
Melk bevat lactose. Lactose is een disacharide (dubbelsuiker) die bestaat uit twee suikermoleculen. Eén van die moleculen kan de darmwand passeren. De ander (glucose) blijft achter.
De suikermoleculen die achter blijven in de darmwand trekken bacteriën aan, die de darmwand beschadigen. Dit kan leiden tot de ziekte van Crohn, maagzweren, diabetes en tot ziekten en aandoeningen zoals migraine, aften, vermoeidheid en concentratieproblemen.
 

Het oordeel van de Commissie
De Commissie vat de klacht op in die zin dat melk
(i)            ten onrechte als “één van de meest voedingsrijke producten” wordt aangeduid en
(ii)           ten onrechte als veilig wordt voorgesteld, nu melk -zo stelt klager- ongezond is.

Met betrekking tot deze verschillende bezwaren overweegt de Commissie het volgende.
Ad i. Naar het oordeel van de Commissie dient de zinsnede “één van de meest voedingsrijke producten” te worden aangemerkt als een voedingsclaim in de zin van artikel 2 lid 4 van de EU Verordening inzake voedings- en gezondheidsclaims 1924/2006 (hierna: de Claimsverordening). De Commissie overweegt daartoe dat zij aannemelijk acht dat  voornoemde zinsnede bij de consument de indruk zal wekken dat melk bepaalde heilzame voedingseigenschappen heeft die zijn toe te schrijven aan de nutriënten of andere stoffen die melk bevat.

Artikel 8 van de Claimsverordening luidt:
“Uitsluitend de voedingsclaims die in de bijlage staan vermeld en die voldoen aan de voorwaarden van onderhavige verordening zijn toegestaan”. Een voedingsclaim inhoudende (onder meer) “voedingsrrijk” is niet vermeld in bedoelde bijlage “Voedingsclaims en voorwaarden daarvoor”. Reeds om die reden is de claim niet toegelaten. In zoverre is de televisiereclame in strijd met  artikel 8 van de Claimsverordeningen daardoor in strijd met de wet als bedoeld in artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC)

Ad ii. Klagers stelling dat melk ongezond is, omdat glucose in de darmwand achterblijft, waardoor verschillende ziektes en aandoeningen kunnen ontstaan, heeft adverteerder voldoende gemotiveerd weersproken. Adverteerder heeft meegedeeld dat, anders dan klager heeft gesteld, geen glucose achterblijft, maar dat bij sommigen lactose achter kan blijven in de darm, hetgeen men kwijt raakt via de ontlasting of doordat de darmbacteriën het verteren. Voorts heeft adverteerder erop gewezen dat een teveel aan lactose gepaard kan gaan met diarree en dat in het algemeen niemand last ondervindt van het drinken van één glas melk.
Overigens ligt naar het oordeel van de Commissie in de uiting niet de suggestie besloten dat het product melk voor iedereen geschikt is.

Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.
De beslissing van de Reclame Code Commissie [9 juli 2013]
Op grond van hetgeen hiervoor is overwogen onder Ad i acht de Commissie de reclame-uiting in strijd met artikel 2 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

Voor het overige wijst de Commissie de klacht af.

Het oordeel van het College van Beroep
In het principaal appel
1. Friesland Brands voert als formele grief aan dat het oordeel van de Commissie dat de claim “voedingsrijk” een voedingsclaim is, niet is terug te voeren op de klacht. Het College merkt in dit verband op dat het juist is dat de klacht niet specifiek is gebaseerd op de stelling dat sprake is van een voedingsclaim die in strijd is met de Claimsverordening. Appellant heeft immers in de klacht aangevoerd dat het woord “voedingsrijk” misleidend is omdat dit “niets betekent”. De klacht ziet aldus op de uitleg van het woord “voedingsrijk”. Nu dit woord in combinatie met een levens­mid­del is gebruikt en in dit woord een zekere claim ligt besloten, kan naar het oordeel van het College bij de uitleg daarvan niet worden voorbijgegaan aan de Claims­ver­ordening. Friesland Brands had op grond hiervan rekening dienen te houden met het feit dat de Commissie, zoals zij heeft gedaan, de uiting op basis van de klacht aan de Claimsverordening diende te toetsen, met als mogelijk gevolg dat de uiting als voedingsclaim zou worden aangemerkt en in strijd met die verordening zou wor­den bevonden. De formele grief wordt op grond van het voorgaande verworpen.

2. Friesland Brands stelt, kort weergegeven, dat in de uiting niets wordt gezegd over in melk aanwezige nutriënten of andere stoffen in de zin van de Claimsverordening, laat staan dat aan die nutriënten en stoffen heilzame voedingseigenschappen wor­den toegeschreven. Volgens Friesland Brands kan om die reden niet worden ge­spro­­ken van een voe­dingsclaim. Het College volgt Friesland Brands hierin niet. Ar­tikel 2 lid 2 onder 4 Claimsverordening definieert een voe­dingsclaim als een claim die stelt, de indruk wekt of impliceert dat een levensmiddel bepaalde heilzame voe­dingseigen­schappen heeft die, voor zover hier van belang, zijn toe te schrijven aan de nutriën­ten of andere stoffen die het bevat of in verhoog­de hoe­veelheid be­vat. Uit deze de­finitie en de verdere inhoud van de Claimsver­or­dening blijkt niet dat voor het be­staan van een voedingsclaim vereist is dat in een uiting wordt ge­refe­reerd aan specifiek genoemde nutriënten of andere stof­fen. Het stellen van een der­gelijke eis ligt bovendien niet voor de hand, nu anders het claimen van heil­zame voe­dings­eigenschappen voor levensmiddelen in het algemeen mogelijk zou zijn enkel door een verwijzing naar nutriënten of andere stoffen achterwege te laten. Dit zou zich niet verdragen met het uitgangspunt van de Claims­verordening dat sprake dient te zijn van het waarborgen van de goede werking van de gemeen­schappelijke markt met betrekking tot voedings- en gezondheidsclaims met behoud van een hoog ni­veau van consumentenbescherming (vgl. de considerans van de Claimsverordening onder nr. 34).

3. Het College verbindt hieraan de conclusie dat, ook als in een uiting geen specifieke nutriënten of andere stoffen worden genoemd waaraan de heilzame voedingseigen­schappen worden toegeschreven, sprake kán zijn van een voedingsclaim. Wel is noodzakelijk dat in de uiting op eni­ge wijze naar nutriën­ten of andere stoffen in het levensmiddel wordt verwezen. De­ze verwijzing kan impliciet zijn. De onderhavige uiting voldoet aan deze eis. Het College verwerpt in dit verband de stelling dat het woord ‘voedings­rijk’ geen betekenis heeft. Het woord komt weliswaar niet voor in de Woor­denlijst Neder­landse Taal van de Taalunie en behoort om die reden officieel niet tot de Nederlandse taal, maar dat neemt niet weg dat dit woord bij de consu­ment bepaalde associaties oproept die onmiskenbaar een zekere claim bevatten. In de context van de uiting komt het volgens het College nog het dichtst in de buurt van de betekenis: rijk aan voedingsstoffen, al is dat nu eenmaal niet 100 procent zeker bij een verzonnen woord. Wat de exacte betekenis ook moge zijn, het College gaat in ieder geval ervan uit dat de uiting kennelijk verwijst naar de in melk aanwe­zige voedings­stof­fen en ziet dit als een impliciete verwijzing naar in melk aan­we­zige nutriënten en andere stoffen als be­doeld in artikel 2 lid 2 onder 4 van de Claims­verordening. De uiting impliceert dat melk veel van dergelijke nutriënten en stoffen bevat. Met be­trek­king tot de vraag of de uiting voorts de indruk wekt dat melk heil­zame voe­dings­eigenschappen heeft die aan deze voedingstoffen zijn toe te schrij­ven, oor­deelt het College als volgt.

4. In de Claimsverordening is niet nader gedefinieerd wat onder het begrip “heil­zame voedings­eigen­schappen” dient te worden verstaan. In de Engelse tekst van de Claimsverordening luidt de omschrijving als volgt: “beneficial nutritional properties”. Het woord “beneficial” kan worden vertaald als heilzaam met als connotatie nuttig. Hetzelfde geldt voor de Franstalige tekst, waarin de woorden “des propriétés nutri­tionnelles bénéfiques” worden gebruikt. Het College begrijpt het woord “heilzaam” in dit verband in die zin dat het moet gaan om eigenschappen die nuttig zijn in verband met de gezondheid van het lichaam. Het woord “voe­dingsrijk” in de zin van ”rijk aan voeding(sstoffen)”, is een onmiskenbaar positief bedoel­de verwijzing die door de consument aldus zal worden opgevat dat melk voorziet in stoffen die het lichaam nodig heeft om goed te functioneren en die daardoor nuttig zijn met het oog op het behoud van de gezondheid en de normale lichaamsfuncties.

5. Op grond van het voorgaande oordeelt het College dat melk in de televisie­com­mer­cial wordt aangeprezen als een product met heilzame voedingseigenschappen. In de uiting wordt voorts impliciet verband gelegd tussen die eigenschappen en de  rijk­dom aan voedings­stof­fen, dat wil zeggen de in melk aanwezige nutriënten of andere stoffen. Met betrekking tot de vraag of aldus is voldaan aan de eis van artikel 2 lid 2 onder 4 van de Claimsverordening dat de heilzame voedingseigen­schappen kunnen worden toegeschreven aan de nutriënten of andere stoffen die melk bevat, oordeelt het College dat voldoende is dat een dergelijk verband wordt ge­sug­ge­reerd of geïm­pliceerd. Het College legt kortom deze eis ruim uit. Aan die eis is voldaan nu het woord ‘voedingsrijk’ in de hier opge­vat­te betekenis van ‘rijk aan voedingsstoffen’, impliceert dat melk door die voedingsstoffen bepaalde heil­zame voe­dings­eigen­schappen heeft.

6. Het vorenstaande voert tot de conclusie dat het aanprijzen van melk als “één van de meest voedingsrijke producten” meebrengt dat sprake is van een voe­dingsclaim in de zin van de Claimsverordening. De ver­wij­zing door Friesland Brands naar de in­­vul­ling die de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) aan voedings­claims geeft, leidt niet tot een ander oordeel. Het College ziet in hetgeen Friesland Brands aanvoert geen aanleiding om te veronderstellen dat de NVWA van andere criteria uitgaan dan hierboven weergegeven. Derhalve wordt ervan uitge­gaan dat ook volgens de NVWA voor het bestaan van een voedings­claim niet is vereist dat be­paalde heilzame ef­fecten uit­drukkelijk zijn geclaimd of dat het nood­za­kelijk is dat in de uiting speci­fiek de nutriënten of an­dere stoffen worden benoemd waarvoor die heilzame effecten worden geclaimd.

7. Voedingsclaims zijn uitsluitend toegestaan indien deze zijn vermeld in bijlage 1 van de Claimsverordening, althans voor de consument waarschijnlijk dezelfde betekenis hebben als de daar vermelde claims. Hierbij dienen de aanpassingen van deze lijst in aanmerking te worden genomen, waaronder laatstelijk bij Verordening (EU) Nr. 1047/2012. Terecht heeft de Commissie gecon­sta­teerd dat de claim “voedingsrijk” als zodanig tot op heden niet op de lijst met toegestane voe­dings­­claims is geplaatst. Friesland Brands stelt evenwel dat deze claim voor de consument de­zelfde beteke­nis heeft als de toegestane claim “rijk aan [naam van de vitamine(n) en/of [naam van het mineraal/de mineralen]”, waarbij de claim volgens haar meer in het bijzon­der is op te vatten als: “rijk aan voedingsstoffen”. Voorts heeft Friesland Brands uit­voe­rig onderbouwd dat melk “bron is” van diverse voedingsstoffen (te weten eiwit­ten, kalium, calcium, fosfor, vitamine B2 en vitamine B12) en wat de rele­van­tie daarvan is in ver­band met de hiervoor bedoelde claim “rijk aan”. Vol­gens Friesland Brands rechtvaardigen de in melk aanwezige voedingsstoffen aldus het gebruik van de claim “voedingsrijk”. Het Col­lege oordeelt hierover als volgt.

8. Het mag zo zijn dat melk voedingsstoffen bevat die het gebruik van een of meer voe­dingsclaims zouden kunnen rechtvaardigen, maar daar gaat het in deze pro­cedure niet om. Het gaat immers om de vraag of de gebruikte voedings­claim “voedingsrijk” toelaat­baar is. Dat nu is naar het oordeel van het College bij gebrek aan volstrekte duidelijkheid van het woord niet het geval. Ook in de context van de uiting blijkt niet welke specifieke betekenis aan deze voedingsclaim toekomt. Als gevolg daarvan valt niet te ver­wach­ten dat de consument de voedingsclaim “voe­dingsrijk” tot een spe­cifieke voe­dingsclaim op bijlage 1 bij de Claimsverordening zal herleiden. Aldus staat niet vast dat de consu­ment aan de claim “voedingsrijk” waar­schijn­lijk dezelfde betekenis zal toekennen als aan de claim “rijk aan vitaminen en/ of minera­len” of aan een andere toegestane voedingsclaim als vermeld in bijlage 1.

9. Het College onderschrijft op grond van het voorgaande het oordeel van de Com­missie dat de uiting door het gebruik van de voedingsclaim “voedingsrijk” niet vol­doet aan artikel 8 lid 1 van de Claimsverordening. De grieven in het principaal kunnen derhalve niet slagen.

In het incidenteel appel
10. Incidenteel appellant stelt dat de reclame misleidend is omdat melk zeer ongezond en onveilig is. Het College leidt uit deze stelling af dat volgens incidenteel appellant melk in de bestreden uiting als een gezond en veilig product wordt aan­ge­prezen. Deze opvatting is kennelijk mede gebaseerd op het feit dat melk in de televisie­commercial als “voedingsrijk” wordt aangeprezen. In zoverre volstaat het College met naar de beslissing in het principaal appel te verwijzen. Voor het overige worden naar het oordeel van het College in de bestreden uiting geen mededelingen gedaan die inhouden of impliceren dat melk gezond en/of veilig is.

11. Het College is van oordeel dat de grieven in het incidenteel appel reeds op grond van het voorgaande geen doel treffen. Ten overvloede merkt het College op dat geen aanleiding bestaat om te ver­on­der­stellen dat melk, zoals incidenteel appellant stelt, een onveilig of ongezond product zou zijn. De door incidenteel appellant ge­noemde website waarop hij deze stelling baseert (pilliewillie.nl) biedt daartoe onvol­doende wetenschappelijke onderbou­wing terwijl Friesland Brands het tegendeel voldoende aannemelijk heeft gemaakt.

Conclusie in het principaal en incidenteel appel
12. De grieven treffen geen doel. Derhalve wordt beslist als volgt.

De beslissing van het College van beroep in het principaal en incidenteel appel [26 september 2013]
Het College bevestigt de beslissing van de Commissie.

Regeling:    NRC (nieuw) art. 2 (wet)

Vz. RCC 11 september 2013, dossiernr. 2013/00583 (afval scheiden)
Voorzittersafwijzing, kinderen.
Het betreft een reclamecampagne, waaronder een billboard met de aanhef “Scheiden is ook beter voor de kinderen”. Onder deze tekst is een gezin met twee kinderen afgebeeld. Vervolgens staat onder deze afbeelding: “www.afvalscheiden.nu Afval scheiden Dat levert iedereen wat op
Deze campagne is een gezamenlijk initiatief van de gemeenten Bergen op Zoom,
Halderberge, Roosendaal, Woensdrecht en Saver”
 De klacht - In de aanhef van de reclame-uitingen van de onderhavige reclamecampagne wordt gerefereerd aan verschillende situaties met betrekking tot (echt)scheiden, met daarbij afbeeldingen van erg blije mensen. Klaagster, zelf een gescheiden ouder, acht het billboard kwetsend, zowel voor degenen die scheiden als voor hun kinderen.

Het oordeel van de voorzitter
Adverteerder beoogt met dubbelzinnige, onmiskenbaar humoristisch bedoelde teksten de aandacht te vestigen op het belang van het scheiden van huishoudelijk afval.

Bij het zien van de aanhef, zal menigeen weliswaar in eerste instantie even op het verkeerde been worden gezet, doch door de duidelijke, goed leesbare tekst onderaan de uiting wordt direct duidelijk wat de strekking van de uiting is.

Bij de beantwoording van de vraag of de uiting daarnaast nodeloos kwetsend is, stelt de Commissie zich terughoudend op, gezien het subjectieve karakter daarvan. Met inachtneming van deze terughoudendheid is de voorzitter van oordeel dat de grens van het toelaatbare niet is overschreden.

Het feit dat en de wijze waarop in de uiting wordt gerefereerd aan een echtscheiding, leidt niet tot een ander oordeel.         

De beslissing van de voorzitter
Op grond van het hierboven overwogene wijst de voorzitter de klacht af.

RCC 5 september 2013, dossiernr. 2013/00517 en RCC 5 september 2013, dossiernr. 2013/00517A
Het betreft (1): a) een verkoopbord in de vestiging van Swiss Sense in Heerhugowaard waarop de boxspring Lifestyle 111 met “nu € 900,- voordeel” wordt aangeboden. De prijs van de uitgelichte “Complete boxspring-aanbieding Lifestyle 111 in elektrische uitvoering 160 x 200 cm” bedraagt “2888,- 1988,-”. In de uiting staan tevens van verschillende maten en uitvoeringen de van- en voor-prijzen opgesomd.
b) een verkoopbord waarop het showroommodel van de Lifestyle 105 wordt aangeboden “van € 3005,- nu € 1775,-”
c) de prijsweergave van de Lifestyle modellen in de online ”Brochure 2013 Swiss Sense boxsprings”.
De klacht (1) - De uitingen zijn misleidend, nu wordt gesuggereerd dat sprake is van grote kortingen, terwijl de actieprijzen gelijk zijn aan de in de officiële prijslijst op adverteerders website vermelde normale prijzen. Zo is € 1988,- de normale prijs voor het model Lifestyle 111 dat volgens het bord in de winkel met € 900,- korting voor die prijs wordt aangeboden. En de oorspronkelijke prijs van de Lifestyle 105 is volgens de prijslijst niet € 3005,-, maar minder dan € 2000,-.

Het betreft (2)
a) een verkoopbord in de vestiging van Swiss Sense in Heerhugowaard met de volgende tekst:
“Last Minute Showroom Sale! Op=Op
Model : Lifestyle 105
Maat : 180 x 210 cm
Uitvoering : elektrisch verstelbaar
Van € 3005,-
NU € 1775,-”;

 

b) de aanbieding van de boxspring Lifestyle 105 met “€ 1250,- korting” in de “Last minute showroom sale” op adverteerders website www.swisssense.nl;
c) de prijsweergave van het model Lifestyle 105 in de online ”Brochure 2013 Swiss Sense boxsprings”.

 

De klacht (2) - Klaagster ging, omdat ze snel een nieuw bed wilde hebben, op zoek naar een direct leverbaar showroommodel van Swiss Sense. In de winkel werd de boxspring Lifestyle 105 aangeboden van € 3005,- voor € 1775,-. Na aankoop en levering van dit bed zag klaagster in adverteerders brochure over 2013 dat de prijs van een nieuwe Lifestyle 105 niet € 3005,- bedraagt, maar (inclusief hoofdbord) € 2105,-. Voorts stond op de webpagina met acties dat op het model Lifestyle 105 in de showroomsale € 1250,- korting wordt gegeven. Uitgaande van de nieuwprijs van € 2105,- en het betaalde bedrag van € 1775,- heeft klaagster slechts € 330,- korting gekregen en niet de beloofde € 1250,-.

Het oordeel van de Commissie (1)
1) De klacht betreft, kort samengevat, de hoogte van het prijsvoordeel als genoemd in de onder a) en b) beschreven uitingen, welk prijsvoordeel niet overeenkomt met de prijslijst in de onder c) genoemde brochure 2013. Het ligt op de weg van adverteerder om de juistheid en eerlijkheid van de reclame-uitingen aannemelijk te maken, nu klager deze gemotiveerd heeft aangevochten. Daarin is adverteerder naar het oordeel van de Commissie niet geslaagd.

2) In de onder a) beschreven uiting, het verkoopbord bij het model Lifestyle 111, wordt een voordeel van € 900,- geadverteerd, uitgaande van de op het bord vermelde doorgestreepte van-prijzen. Voor het model in elektrische uitvoering met de maat 160 x 200 cm bedraagt de van-prijs € 2888,-. Op het onder b) beschreven verkoopbord bij het showroommodel Lifestyle 105 wordt een voordeel van € 1230,- geadverteerd, uitgaande van een van-prijs van € 3005,-. Deze door adverteerder als ‘brutoprijs’ aangeduide van-prijzen blijken echter niet uit de prijslijst in de brochure op de website, waarin - naar adverteerder heeft gesteld - alleen ‘nettoprijzen’ zijn opgenomen. Dat € 2888,- de brutoprijs is voor het model Lifestyle 111 en € 3005,- de brutoprijs is voor het model Lifestyle 105 (in de hier aan de orde zijnde uitvoeringen), is evenmin op een andere wijze door adverteerder aannemelijk gemaakt. De daartoe toegezonden brochure 2013 van adverteerders Belgische website kan niet als onderbouwing dienen. De prijslijst in die brochure vermeldt voor het model Lifestyle 111 (elektrisch en 160 x 200 cm) de prijs € 2720,- en het model Lifestyle 105 komt in deze brochure in het geheel niet voor. Bovendien bevat de toegezonden brochure de in week 35 in België gehanteerde prijzen en niet de ten tijde van de bestreden uitingen in Nederland geldende prijzen. Aldus is niet aannemelijk gemaakt dat € 2888,- respectievelijk € 3005,- de normale prijzen waarvoor het model Lifestyle 111 en Lifestyle 105 buiten acties zijn of worden verkocht.

3) De prijslijst in de brochure op de website geeft de ‘nettoprijzen’ weer wat blijkt, aldus adverteerder, uit de volgende bij de prijslijst opgenomen ‘voetnoot’: “Alle bovengenoemde prijzen zijn, indien van toepassing, na aftrek van aanbiedingen en acties”. Naar het oordeel van de Commissie biedt de prijsweergave in de brochure onvoldoende duidelijkheid over de prijzen en de prijsopbouw van de door Swiss Sense aangeboden producten. De ‘voetnoot’ is verticaal en in een dermate klein lettertype aan de zijkant van de pagina’s geplaatst, dat deze mededeling de gemiddelde consument gemakkelijk kan ontgaan. Daar komt bij dat men er niet op bedacht zal zijn dat de “Brochure 2013” niet de normale, gedurende het hele jaar 2013, buiten acties en aanbiedingen gehanteerde (bruto)prijzen bevat, maar de per week aan te passen nettoprijzen waarin aanbiedingen en acties al verdisconteerd. De vermelding van het weeknummer aan het eind van de brochure maakt dit onvoldoende duidelijk.

4) Gelet op het voorgaande gaan de reclame-uitingen gepaard met onjuiste of voor de gemiddelde consument onduidelijke informatie ten aanzien van de wijze waarop de prijs wordt berekend en het prijsvoordeel als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder d van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Omdat naar het oordeel van de Commissie de gemiddelde consument door de uitingen ertoe gebracht kan worden een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen, zijn de uitingen misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

 

De beslissing (1)
De Commissie acht de reclame-uitingen in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC.
Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken

Het oordeel van de Commissie (2)
4) De prijslijst in de brochure op de website geeft de ‘nettoprijzen’ weer wat blijkt, aldus adverteerder, uit de volgende bij de prijslijst opgenomen ‘voetnoot’: “Alle bovengenoemde prijzen zijn, indien van toepassing, na aftrek van aanbiedingen en acties”. Naar het oordeel van de Commissie biedt de prijsweergave in de brochure onvoldoende duidelijkheid over de prijzen en de prijsopbouw van de door Swiss Sense aangeboden producten. De ‘voetnoot’ is verticaal en in een dermate klein lettertype aan de zijkant van de pagina’s geplaatst, dat deze mededeling de gemiddelde consument gemakkelijk kan ontgaan. Daar komt bij dat men er niet op bedacht zal zijn dat de “Brochure 2013” niet de normale, gedurende het hele jaar 2013, buiten acties en aanbiedingen gehanteerde (bruto)prijzen bevat, maar de per week aan te passen nettoprijzen waarin aanbiedingen en acties al zijn verdisconteerd. De vermelding van het weeknummer aan het eind van de brochure maakt dit onvoldoende duidelijk.

5) Gelet op het voorgaande gaan de reclame-uitingen gepaard met onjuiste of voor de gemiddelde consument onduidelijke informatie ten aanzien van de wijze waarop de prijs wordt berekend en het prijsvoordeel als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder d van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Omdat naar het oordeel van de Commissie de gemiddelde consument door de uitingen ertoe gebracht kan worden een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen, zijn de uitingen misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

De beslissing (2)
De Commissie acht de reclame-uitingen in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC.
Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

Opinion of the Committee on Legal Affairs on misleading advertisement practices, 19 september 2013 (2013/2122(INI))
Verzoek van de Commissie Juridische zaken aan de Commissie Interne Markt en Consumentenbescherming om 9 amendementen betreffende misleidende en oneerlijke reclame in haar voorstel op te nemen.

"The Committee on Legal Affairs calls on the Committee on the Internal Market and Consumer Protection, as the committee responsible, to incorporate the following suggestions into its motion for a resolution:

1. Is deeply concerned about the negative impact of deceptive, misleading and unfair marketing practices on economic growth, especially for SMEs, and on fair competition within the internal market, especially in Member States that are less developed and the worst affected by the financial crisis;

2. Emphasises the fact that different levels of protection and public enforcement mechanisms among Member States are an obstacle to running advertising campaigns across national borders, and that this leads to major legal and operative uncertainties for businesses;

3. Urges Member States to set up an ad hoc network of national authorities to improve enforcement practices and share relevant information; to this end, recommends that the Commission draw up guidelines for national authorities on prosecution and investigation;

4. Calls upon Member States to set up a national focal point to which businesses can report misleading practices and where they can receive expert advice on the issue;

5. Expresses strong support for a closer cooperation procedure for cross-border cases of misleading advertising; accordingly, emphasises the need for clearly-defined specific provisions to be introduced and applied regarding mutual assistance between the relevant national authorities;

6. Welcomes the Commission’s intention to bring forward a clearer definition of misleading marketing practices; in this respect, calls upon the Commission to introduce additional definitions for green claim practices;

7. Encourages the Commission to further reflect on a proposal for an amendment to Directive 2006/114 EC to include a blacklist of practices that are to be considered misleading under all circumstances; does not support extending the scope of the UnfairCommercial Practices Directive to B2B practices, as vulnerability and need for protectiondiffer in B2C and B2B relationships;

8. Considers that, when it reflects on the question of including a blacklist of practices that are considered misleading, the Commission should ensure that the list focuses on certain marketing practices and does not include a list of fraudulent companies;

9. Calls upon the Commission to analyse the relationship between comparative advertising and certain intellectual property rights, in particular concerning comparisons between products with designation of origin and those without such designation.

RCC 11 september 2013, dossiernr. 2013/00570 (nicer dicer)
Aanbeveling, misleiding voornaamste kenmerken product. Het betreft een televisiecommercial voor de “Nicer Dicer Plus van Tommy Teleshopping”, blijkens de gesproken en getoonde tekst aan het eind van de commercial “nu verkrijgbaar bij Blokker en Cook & Co voor € 24,95”.
De klacht - In de commercial worden de mogelijkheden gedemonstreerd voor het snijden, hakken en schaven met de Nicer Dicer en het opruimen van de onderdelen ervan. Vervolgens wordt gezegd dat het product voor € 24,95 te koop is bij onder andere Blokker. Het voor deze prijs te koop aangeboden product blijkt echter veel minder uitgebreid te zijn dan het gedemonstreerde product. Voor het volledige pakker moet € 14,95 worden bijbetaald.

Het oordeel van de Commissie
Gedurende de eerste 26 seconden van de in totaal 30 seconden durende commercial worden de mogelijkheden gedemonstreerd van de Nicer Dicer Plus en worden alle onderdelen van de set getoond. Ondertussen zegt de voice-over: “De Nicer Dicer Plus, onmisbaar in uw keuken. Nu verkrijgbaar bij Blokker en Cook & Co voor 24,95”. Vanaf de zinsnede “bij Blokker en Cook & Co” is het ‘endboard’ in beeld met - zo is gebleken - de inhoud van de voor € 24,95 aangeboden set.

Als onweersproken is komen vast te staan dat deze set niet alle onderdelen bevat die in de commercial, voorafgaand aan het endboard, zijn gedemonstreerd. Dit zal de gemiddelde consument gemakkelijk ontgaan, nu in de commercial er niet op wordt gewezen dat het in het endboard getoonde pakket minder accessoires bevat dan in het voorafgaande filmpje zijn getoond.

Nu in de commercial onvoldoende duidelijk wordt gemaakt dat de voor € 24,95 aangeboden Nicer Dicer Plus een basispakket betreft, dat met een uitbreidingsset ten bedrage van € 14,95 moet worden aangevuld om gebruik te kunnen maken van alle mogelijkheden die in de commercial worden getoond, acht de Commissie de commercial onduidelijk ten aanzien van (enkele van) de voornaamste kenmerken van het aangeprezen product, te weten de uitvoering en de gebruiksmogelijkheden, als bedoeld in de aanhef en onder b van artikel 8.2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Omdat de Commissie voorts van oordeel is dat de gemiddelde consument door de uiting ertoe gebracht kan worden een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

De Commissie acht alle verweerders verantwoordelijk voor de geconstateerde overtreding van de NRC. In de eerste plaats JML, nu JML leverancier van het product is en zij in haar verweer erkent

 - onder meer met de aanduiding “onze TV campagne” - dat de televisiereclame van haar afkomstig is. Blokker en Cook & Co worden eveneens verantwoordelijk geacht, nu zij aan het eind van de commercial uitdrukkelijk worden genoemd als winkels waar het product met korting verkrijgbaar is en hun logo’s specifiek en duidelijk herkenbaar in beeld verschijnen. Overigens spreekt ook Cook & Co in haar verweer over “onze TV campagne”. Ten slotte acht de Commissie ook Tommy Teleshopping (mede) verantwoordelijk voor de commercial, nu daarin met zoveel woorden “de Nicer Dicer Plus van Tommy Teleshopping” wordt aangeprezen en gedurende de gehele commercial haar logo in beeld staat alsmede de tekst “tommyteleshopping.com”.

Gelet op het voorgaande wordt als volgt beslist.

De beslissing
De Commissie acht de reclame-uiting is strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC en acht alle verweerders daarvoor verantwoordelijk. De Commissie beveelt verweerders aan om voortaan niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

Regeling:    NRC (nieuw) art. 7

NRC (nieuw) art. 8.2 aanhef

NRC (nieuw) art. 8.2 onder b.

Vz. RCC 11 september 2013, dossiernr. 2013/00574 (vakantiekorting)
Voorzitterstoewijzing, misleidende, ontbrekende informatie. Het betreft adverteerders reclamefolder, geldend voor de periode 3 tot en met 9 juni 2013, op de voorzijde waarvan onder meer staat: “Uw 8% vakantiegeld is bij ons…16% voordeel op alles*”.
De klacht -  In de folder wordt 16% korting op alles beloofd. Toen klager echter bij Media Markt een lifecam HD3000 V2 kocht, bleek daarop geen korting te worden gegeven omdat de kortingsactie niet geldt voor accessoires. Volgens klager is sprake van valse voorlichting van consumenten.

Het oordeel van de voorzitter
De mededeling “16% korting op alles*” wekt de indruk van een nagenoeg absolute mededeling. Een aanzienlijk aantal productgroepen, waaronder kennelijk – naar adverteerder niet heeft weersproken – accessoires, blijkt echter van de actie uitgesloten te zijn. Dit is een belangrijke beperking van het aanbod die, nu de consument door de aanduiding “korting op alles” daarop niet bedacht zal zijn, duidelijk in de uiting moet worden meegedeeld. Dat is naar het oordeel van de voorzitter niet het geval.

Weliswaar wordt met een asterisk verwezen naar de ‘disclaimer’, maar deze valt door het zeer kleine lettertype ervan en de verticale plaatsing aan de zijkant van de folder nauwelijks op in verhouding tot de door de lettergrootte sterk de aandacht trekkende mededeling “16% korting op alles”. Bovendien is de inhoud van de mededeling waarnaar door middel van de asterisk verwezen wordt onvoldoende duidelijk. Deze mededeling begint met het uitdrukkelijk noemen van twee beperkingen, te weten “Aanbiedingen max. 1 per klant. Geen verkoop aan handelaren” en wordt gevolgd door andere informatie. Hierdoor wordt de indruk gewekt dat dit de twee van toepassing zijnde beperkingen zijn. Aan het eind van de mededeling wordt men voor de “zondagopeningen en actievoorwaarden” nog naar adverteerders website verwezen, maar niet duidelijk is dat daar nog meer beperkingen staan die op deze voordeelactie van toepassing zijn.

Gelet op het voorgaande is sprake van het op een onduidelijke wijze verstrekken van essentiële informatie die de gemiddelde consument nodig heeft om een geïnformeerd besluit over een transactie te nemen als bedoeld in de aanhef en onder c van artikel 8.3 NRC. Omdat de gemiddelde consument door de uiting ertoe gebracht kan worden een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen, acht de Commissie de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

Gelet op het voorgaande wordt als volgt beslist.

De beslissing van de voorzitter 
De voorzitter acht de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC. Hij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

Regeling:    NRC (nieuw) art. 7

NRC (nieuw) art. 8.3 aanhef

NRc (nieuw) art. 8.3 onder c.

RCC 4 september 2013, dossiernr. 2013/0038 en dossiernr.  2013/0038A (Cool Cat - Open Up B*tch)
Het betreft een sleutelhanger/flesopener, bevestigd aan bij de kledingzaak Cool Cat verkrijgbare herenshorts. De voorzijde bevat een cartooneske afbeelding van het hoofd en bovenlichaam van een vrouw tot en met haar borsten en de tekst: “OPEN UP B TCH”, waarbij tussen de B en de T een ster staat. Op de achterzijde staat onder meer: “FEEL FREE TO ABUSE  M    ”, waarbij achter de “M” een ster staat. Rechts van deze mededeling staat, te lezen van beneden naar boven: “FACEBOOK.COM/COOLCAT” en “COOLCAT”.

De klacht (1) - De sleutelhangers/flesopeners hangen wel op “volwassen” herenbroeken, maar er zijn veel jonge jongens die de betreffende s en xs maten passen. De tekst en aard van de sleutelhangers/flesopeners zijn zeer vrouwonvriendelijk en zetten aan tot geweld tegen vrouwen. De uiting bevat een verkeerde boodschap aan jongens en mannen, maar ook aan meisjes die de uiting zien of in handen krijgen. Klaagster en vele ouders vinden de uiting onaanvaardbaar.

De klacht (2) - De bewuste, uitgedeelde sleutelhangers bevatten een zeer vrouw- en kindonvriendelijke “print en tekst”. Klaagster wil niet dat mensen vrouwen zo zien en dat kinderen denken dat dit normaal is. Klaagster vindt de uiting schokkend.

Het oordeel van de Commissie
De Commissie acht zich bevoegd om de bestreden sleutelhanger/flesopener te beoordelen. Naar haar oordeel dient deze te worden aangemerkt als reclame in de zin van artikel 1 NRC. De Commissie overweegt daartoe het volgende.

Door de vermeldingen “FACEBOOK.COM/COOLCAT” en “COOLCAT” worden direct, althans indirect goederen van Coolcat aangeprezen door verweerder of ten behoeve van verweerder. Dit gebeurt in elk geval systematisch, nu de uiting is bevestigd aan kennelijk meer dan één herenshort.

De Commissie vat de klacht op in die zin dat klaagster de uiting in strijd acht met de goede smaak en/of het fatsoen en/of de goede zeden. 

Bij de beantwoording van de vraag of een reclame-uiting in strijd is met (één van) deze criteria stelt de Commissie zich terughoudend op, gelet op het subjectieve karakter daarvan. De Commissie volstaat ermee te beoordelen of naar de huidige algemene maatschappelijke opvattingen de grenzen van het toelaatbare worden overschreden, mede gelet op het publiek dat door de uiting wordt bereikt.

De Commissie neemt als uitgangspunt dat het publiek dat door de uiting wordt bereikt deels uit jongeren bestaat, reeds omdat in het verweer wordt verwezen naar “hetgeen waarmee jongeren vandaag de dag worden geconfronteerd”.

De Commissie acht de uiting, met name gezien de teksten: “OPEN UP B TCH”, waarbij tussen de B en de T een ster staat en   “FEEL FREE  TO ABUSE M    ”, waarbij achter de “M” een ster staat, in combinatie met de afbeelding van een vrouwenfiguur dermate vrouwonvriendelijk dat -mede gelet op het jonge publiek dat door de uiting wordt bereikt- de uiting in strijd is met de goede smaak als bedoeld in artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Dat de uiting humoristisch is bedoeld, leidt niet tot een ander oordeel.

Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.

De beslissing
De Commissie acht de uiting in strijd met artikel 2 NRC. Zij beveelt verweerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

Regeling:    NRC (nieuw) art. 2 (goede smaak en fatsoen)

RCC 19 september 2013 dossiernr. 2013/00610 (puff)
 Misleiding, voornaamste kenmerken, folders. Het betreft een flyer met de volgende tekst:
“Op zaterdag 27 juli opent de eerste Puff Store in Nederland haar deuren in Bussum
Stoppen met roken maar lukt het niet?
Puff is HET gezonde alternatief!
Kom langs, probeer GRATIS en ervaar zelf het verschil”.

De klacht - Volgens klaagster kan het predicaat “gezond” in geval van voedings- en genotmiddelen alleen worden toebedeeld aan producten die ingrediënten bevatten die gezond zijn, bijvoorbeeld omdat ze essentiële bouwstoffen bevatten zoals vitaminen, mineralen e.d.. Voorts heeft het RIVM zich nog niet uitgelaten in termen als “gezond” met betrekking tot elektrische sigaretten en/of andere alternatieven voor roken. Ten slotte wordt in de productinformatie op de website www.puffstore.nl ook niet verwezen naar gezonde ingrediënten.

Het oordeel van de Commissie
In de bestreden uiting wordt de elektronische sigaret Puff aangeduid als “HET gezonde alternatief!” voor roken. Namens adverteerder is echter meegedeeld dat Puff de voor de gezondheid schadelijke stof nicotine bevat. Gelet hierop acht de Commissie de mededeling “HET gezonde alternatief!” te absoluut en daardoor onjuist.
Naar haar oordeel wordt in de uiting aldus onjuiste informatie gegeven ten aanzien van de aard en de voordelen van het product als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder a respectievelijk b van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Nu de gemiddelde consument er bovendien toe kan worden gebracht een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.
 
De beslissing
Op grond van het voorgaande acht de Commissie de reclame-uiting in strijd met artikel 7 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.
 
Regeling:    NRC (nieuw) art. 7
NRC (nieuw) art. 8.2 aanhef
NRC (nieuw) art. 8.2 onder a.
NRC (nieuw) art. 8.2 onder b.

RCC 6 september 2013, dossiernr 2013/00527(eon2)
Aanbeveling, energie, misleidende prijsvermelding. Het betreft een uiting op de homepage van www.eon.nl.   
Daarin staat onder meer: “E.ON geeft BTW korting op uw energieverbruik
Stap nu over en betaal in plaats van 19% slechts 6% BTW over uw energieverbruik”.
Daaronder staat een button met de tekst “Meer info”.
De klacht - Deze kan als volgt worden samengevat. Gesteld wordt dat men slechts 6% BTW hoeft te betalen. Achteraf blijkt dat dit alleen geldt voor de levering van energie en niet voor transport, energiebelasting e.d.
Klager heeft in 2012 gebruik gemaakt van de onderhavige aanbieding en in de hem toegezonden, bij de klacht overgelegde overeenkomst, is pas op pagina 6 vermeld dat het BTW-percentage van 6% alleen geldt met betrekking tot het leveringstarief. Dit had al op pagina 1 vermeld moeten worden.
Ook op de site is duidelijk sprake van 6% in plaats van 19% BTW, zonder dat vermeld is dat het aanbod alleen geldt voor de levering van energie.

Het oordeel van de Commissie
1. Voor zover de klacht mede moet worden opgevat in die zin dat deze is gericht tegen de bij de klacht overgelegde brief van 13 april 2012 van adverteerder, overweegt de Commissie dat zij zich niet bevoegd acht daarover te oordelen. Deze brief, die aanvangt met: “Hartelijk welkom bij E.ON. Met deze brief bevestigen wij uw keuze om met E.ON een leveringsovereenkomst aan te gaan” houdt een bevestiging in van een tussen klager en adverteerder gesloten overeenkomst en is geen reclame-uiting als bedoeld in artikel 1 van de Nederlandse Reclame Code (NRC).
 
2. De Commissie acht zich wel bevoegd om te oordelen over de uiting op www.eon.nl. Daarvoor is de vraag of klager op basis van een telefoongesprek dan wel op basis van de uiting op www.eon.nl een overeenkomst met adverteerder heeft afgesloten niet van belang.  Ingevolge artikel 7 lid 1 van het Reglement betreffende de Reclame Code Commissie en het College van Beroep kan een ieder die van oordeel is dat reclame in strijd is met de NRC, een klacht indienen bij de Commissie.
 
3. Met betrekking tot de uiting op de www.eon.nl overweegt de Commissie het volgende.
 In de bestreden uiting staat:
“E.ON geeft BTW korting op uw energieverbruik
Stap nu over en betaal in plaats van 19% slechts 6% BTW over uw energieverbruik.
Meer info (een button)”. 
Eerst na klikken op de button “Meer info” wordt uit de tekst onder het kopje “Hoe werkt de BTW actie?” duidelijk dat de BTW korting betrekking heeft op “de leveringstarieven van de duurzaam opgewekt elektriciteit en gas”. Bij klikken op een tweede button “Meer info” is onder het kopje “Actievoorwaarden BTW actie” in punt 4 te lezen: “De korting is alleen van toepassing op de leveringstarieven en geldt niet voor netwerkkosten, het vastrecht en de Energiebelasting”.
 
Door de enkele mededeling “Meer info” wordt naar het oordeel van de Commissie geen duidelijk voorbehoud gemaakt met betrekking tot het feit dat de BTW korting geen betrekking heeft op alle kosten die verband houden met het energieverbruik, maar alleen op de leveringstarieven van elektriciteit en gas en dus niet op netwerkkosten, vastrecht en Energiebelasting. De gemiddelde consument zal de uiting zo begrijpen dat de verlaging van de BTW voor de kosten van zijn totale energielevering geldt en zich niet realiseren dat die verlaging van de BTW alleen van toepassing is op de netwerkkosten. Gelet hierop acht de Commissie de uiting voor de gemiddelde consument onduidelijk ten aanzien van het bestaan van een specifiek prijsvoordeel als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder d NRC. Nu de gemiddelde consument er bovendien toe kan worden gebracht een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.
 
4. Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.
De beslissing
 Op grond van het voorgaande acht de Commissie de uiting op www.eon.nl in strijd met artikel 7 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.
Voor het overige wijst de Commissie de klacht af.
 
 
Regeling:    NRC (nieuw) art. 7
NRC (nieuw) art. 8.2 aanhef
NRC (nieuw) art. 8.2 onder d.

RCC 6 september 2013, dossiernr. 2013/00499 (eon)
Aanbeveling, energie, misleidende prijsvermelding. Het betreft een uiting op www.eon.nl/producten-tarieven. Daarin staat onder meer:
“Kies uw huishouden voor uw verbruik:” waarna vier verschillende huishoudens worden omschreven. Vervolgens is vermeld:
“De maandbedragen van de vier producten hieronder komen overeen met de gekozen situatie”.
Het eerst genoemde product is: “Vast 1 jaar”. Daarover wordt onder meer gesteld: “Gemiddeld maandbedrag € 120,-”.
Daaronder staan onder meer twee buttons met achtereenvolgens de mededelingen “Direct afsluiten” en “Meer info”.
 
De klacht - Deze kan als volgt worden samengevat. Geadverteerd wordt met een energieprijs van € 120,- per maand. Pas achteraf bleek, als je op “de button” klikte, dat hier geen “leveringskosten” bij zijn inbegrepen.

Het oordeel van de Commissie
Vast staat dat de consument naast de kosten voor gebruik van elektriciteit en gas maandelijks, in verband met de levering van elektriciteit en gas, zogenaamde netwerkkosten dient te betalen. Deze netwerkkosten komen toe aan de netwerkbeheerder, maar worden geïncasseerd door de leverancier. Vast staat ook dat deze netwerkkosten niet zijn opgenomen in het “Gemiddeld maandbedrag” van “€ 120,-”, zoals vermeld in de bestreden uiting. Dat naast voornoemde € 120,- ook nog netwerkkosten moeten worden betaald, blijkt pas bij het lezen van de nadere informatie die men verkrijgt bij het aanklikken van de button “Meer info”. Die nadere informatie bevat, onder het kopje “Tarieven”, een uitsplitsing van de kosten voor “Elektriciteit”, “Gas” en “Netwerk”.
 
Door de enkele mededeling “Meer info” wordt naar het oordeel van de Commissie geen duidelijk voorbehoud gemaakt met betrekking tot de hoogte van het “Gemiddeld maandbedrag”. De gemiddelde consument zal uit de uiting begrijpen dat de kosten van zijn energieverbruik in totaal € 120,- per maand bedragen en zich niet realiseren dat er naast het genoemde maandbedrag ook nog netwerkkosten moeten worden betaald. Gelet hierop acht de Commissie de uiting voor de gemiddelde consument onduidelijk ten aanzien van de prijs van het product als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder d van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Nu de gemiddelde consument er bovendien toe kan worden gebracht een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.
 
Het verweer dat het in de energiebranche gebruikelijk is om de maandbedragen exclusief netwerkkosten te vermelden, leidt niet tot een ander oordeel. De Commissie acht het niet aannemelijk dat de gemiddelde consument op de hoogte is van een zodanig gebruik. Overigens is het maandbedrag zoals opgenomen in één van de twee bij het verweer overgelegde voorbeelden van reclame van branchegenoten van adverteerder, anders dan de onderhavige uiting (van adverteerder) voorzien van een asterisk, die verwijst naar een mededeling betreffende bijkomende netwerkkosten.
 
Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.
 
De beslissing
Op grond van het voorgaande acht de Commissie de reclame-uiting in strijd met artikel 7 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.
 
Regeling:    NRC (nieuw) art. 7
NRC (nieuw) art. 8.2 aanhef
NRC (nieuw) art. 8.2 onder d.