Europa tikt Estland op de vingers
Volgens de ‘Televisie zonder grenzen’-richtlijn mag maximaal 12 minuten per uur aan reclame en telewinkelen worden besteed. In Estland is dat meer, maar het overheid stelt daar dat bepaalde programma’s geen reclame maar sponsoring bevatten en daardoor buiten de richtlijn vallen. De EU is het daarmee oneens.
Lees hier meer.
Bron: Villamedia.nl
Reclame kost kijker geld
Naar aanleiding van Rechtbank Amsterdam, 24 december 2008, (Tick / Vevam) bericht de Telegraaf gisteren in chocoladeletters op de voorpagina: “Reclame kost kijker geld. Televisiekijkers betalen via hun kabelaar voor reclame op tv. (…) Of de kijker nu geïrriteerd wegzapt bij commercials of niet, jaarlijks vloeit een deel van het betaalde kabelgeld naar de reclamemakers.
PvdA-Kamerlid Van Dam vindt de geldstroom 'te gek voor woorden'. Hij wil daarom de Mediawet zo aanpassen, dat het met deze 'mistige' vergoeding is afgelopen. Volgens de Stichting ter incasso van commercial kabelgelden (Tick) ligt er op een filmpje dat een wasmiddel, auto of vliegvakantie aanprijst net zo goed auteursrecht als op muziek of films. Jaarlijks int de stichting een kleine twee ton, zonder dit geld overigens onder de makers te verdelen. Hoogleraar auteursrecht Dirk Visser noemt de afdracht voor commercialmakers 'getickt' (…) Dat Tick het geld zogenaamd int voor creatieve geesten, maar er ondertussen alleen congressen en seminars van organiseert, vindt de wetenschapper van de Universiteit Leiden onacceptabel.”
Lees hier meer.
Tabaksreclame
Rechtbank Rotterdam, 20 februari 2009, LJN: BH5909, Philip Morris Holland B.V. tegen de minister van VWS (Beachpop)
Overtreding van het reclameverbod als bedoeld in artikel 5, eerste lid, Tabakswet. Geen reguliere presentatie van tabaksproducten. Verweerders handhavingspraktijk terzake acht de rechtbank voldoende stelselmatig en consistent. Overtreding heeft plaatsgevonden op een evenement dat werd bezocht door onder meer jongeren. De door eiseres gestelde omstandigheden zijn geen bijzondere omstandigheden op grond waarvan verweerder gebruik diende te maken van de bevoegdheid om de aan eiseres opgelegde boete te matigen. Wederom prachtig verbalisantenproza:
”De controleambtenaar van de Voedsel en Warenautoriteit heeft blijkens diens proces-verbaal van 9 augustus 2004 op 27 juni 2004 het evenement ‘Beachpop’ op het strand van Bloemendaal bezocht : ”Ik zag daar een stand waarop ik met grote rode letters zag geschreven “Cigarettes”. Ik zag dat de stand geheel rood was. Ik zag dat er op de toonbank een display stond met zilverkleurige pakken. Ik zag dat het pakken Marlboro special edition waren zijnde een tabaksproduct, zoals bedoeld in artikel 1, onder a, van de Tabakswet. Ik zag dat er een meisje achter de toonbank zat, gekleed in de kleuren rood en zilver. Ik zag dat de bovenkant van de toonbank doorzichtig was en dat er daaronder pakken sigaretten lagen van de merken Marlboro, Chesterfield, L&M en Phillip Morris, zijnde tabaksproducten, zoals bedoeld in artikel 1 onder a van de Tabakswet. Alle merken zijn door Philip Morris geproduceerd. Ik zag personen die bij de stand sigaretten kregen tegen betaling.”
Lees de uitspraak hier.
Het aanprijzen van etenswaren
Rechtbank Rotterdam, 5 maart 2009, LJN: BH5927, Mix Media B.V. tegen de minister van VWS (Tijdschrift Gezondheid/Gezond NU’
Reclamerecht. Het aanprijzen van eetwaren met gebruikmaking van een medische claim in een tijdschriftartikel is een overtreding van artikel 20, tweede lid, aanhef en onder a, Warenwet. Onvoldoende deugdelijke motivering waarom eiseres wel wordt beboet voor de overtreding, terwijl in gevallen waarin eetwaren worden aangeprezen met gebruikmaking van een medische claim zonder vermelding van merk- en/of productnaam verweerder niet tot oplegging van een boete overgaat. Strijd met het bepaalde in artikel 7:12 van de Algemene wet bestuursrecht.
Lees de uitspraak hier.
Geen reguliere presentatie
Rechtbank Rotterdam, 20 februari 2009, LJN: BH5920, Theodorus Niemeyer B.V. tegen de minsister van VWS. (Pinkpop)
Overtreding van het reclame- en sponsoringverbod als bedoeld in artikel 5, eerste lid, Tabakswet. Geen reguliere presentatie van tabaksproducten. Voor het aannemen van sponsoring is in het onderhavige geval doorslaggevend dat door betaling van een geldbedrag eiseres exclusiviteit van de verkoop van haar merken van tabaksproducten heeft verkregen. De door eiseres gestelde omstandigheden zijn geen bijzondere omstandigheden op grond waarvan verweerder gebruik diende te maken van de bevoegdheid om de aan eiseres opgelegde boete te matigen.
"De verbalisanten hebben tijdens hun bezoek aan Pinkpop 2006 vastgesteld dat eiseres aldaar aanwezig was met een grote verkoopstand met vermelding (tot twee keer toe) van het opschrift “Tobacco Shop”. Deze Tobacco Shop was ongeveer 8 meter breed met aan beide zijden een toren van ongeveer 5 meter hoog, waarop de aanduiding “Tobacco Shop”was vermeld. Het middelste gedeelte, de verkoopbalie, was fel verlicht en voorzien van verschillende spotlights. Voorts was er tegen de achterwand van de verkoopbalie een overzicht van door eiseres gevoerde merken met verkoopprijsaanduiding bevestigd. Op een achterwand werd een deel van de op het overzicht genoemde merkenversies tentoongesteld. Het betrof de merken Lucky Strike, Pall Mall, Bar Clay en Dunhill. Aan bezoekers van Pinkpop 2006 werden aan de verkoopbalie tabaksproducten verkocht."
Lees de uitspraak hier.
Negatieve gevolgen gamen?
De Britse overheid is in samenwerking met een aantal maatschappelijke organisaties een advertentiecampagne gestart die waarschuwt voor de lichamelijke gevolgen van te veel gamen. Sony Computer Entertainment Europe heeft aangegeven dat zij overweegt om een rechtszaak aan te spannen om te voorkomen dat het merk in een negatief daglicht wordt gesteld. Volgens Sony zou de Britse reclamecampagne niet op waarheid berust zijn. Het is volgens Sony niet bewezen dat gamen gezondheidsproblemen kan veroorzaken en de advertentie is veel te schokkend.
Lees hier meer.
Bron: Tweakers.net
IE cabaret
25 jaar Zeist. Lustrum Intellectuele Eigendom Symposium (AIPPI), Zeist, 11 maart 2009. (Probeer niet om de mensen op de foto's te herkennen. Het zijn geen raadsheren of collega's. In overeenstemming met alle gebruiken en tradities is het affiche vanzelfsprekend ook zelf inbreukmakend).
Vooraankondiging Symposium VvRr
Op dinsdag 7 april a.s. zal de Vereniging voor Reclamerecht haar voorjaarsbijeenkomst houden.
"Marketing in Beeld en Geluid ten onrechte aan banden gelegd?
De gevolgen van het wetsvoorstel tot implementatie van de Richtlijn Audiovisuele mediadiensten voor audiovisuele marketing"
Het Symposium zal plaatsvinden bij advocatenkantoor NautaDutilh te Amsterdam.
Het Symposium is (gratis) voor leden. Niet-leden kunnen eventueel na aanmelding als aspirant-lid worden toegelaten.
Voor nadere inlichtingen of aanmelding als lid van de VvRr kan hier contact opgenomen worden met het secretariaat van de VvRr.
Advertentie voor voedingssupplement misleidend
De Reclame Code Commissie heeft geoordeeld dat een advertentie van PK Benelux/Pharma Care B.V. geplaatst in De Telegraaf van 25 september 2008 met als titel: “Een leven zonder gewrichtsontsteking”, misleidend en in strijd met de wet is. In de advertentie prijst adverteerder het voedingssupplement MPC4 aan als een effectief middel tegen pijnklachten en ontstekingen bij reuma, gewrichtsslijtage en RSI.
De Commissie is van oordeel dat de advertentie medische claims bevat die een overtreding vormen van de Warenwet respectievelijk de Geneesmiddelenwet. Daardoor heeft adverteerder artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code geschonden (artikelen 7 en 10 van de Nederlandse Reclame Code en artikel 3 van de Reclamecode voor voedingsmiddelen).
Ook acht de Reclame Code Commissie de bewering dat MPC4/CartiXan-4 bepaalde ziekten of gebreken kan genezen misleidend, omdat de juistheid van de claim niet is aangetoond. De Reclame Code Commissie is van oordeel dat waar in de advertorial wordt gesproken over MPC4, in feite wordt bedoeld CartiXan-4, dat in Nederland te koop is.
Lees hier meer.
Bron: Reclame Code Commissie.
Misleidende reclame kernenergie
Naar aanleiding van een klacht van Greenpeace tegen de reclameuiting van energieleverancier Atoomstroom heeft de Reclame Code Commissie geoordeeld dat de reclameuiting misleidend is.
De energieleverancier Atoomstroom mag klanten niet langer mag misleiden door in haar reclame te claimen dat kernenergie schoon is. Wel gebruikt Atoomstroom.nl terecht de termen ‘CO2-vrij’ en ‘vrij van subsidies’ voor de door haar geleverde elektriciteit.