Vzr. Rechtbank ’s-Gravenhage, 20 december 2010, KG ZA 10-1425, Tempur Benelux c.s. tegen The Energy+ Company B.V. (met gelijktijdige dank aan Joost Becker, Dirkzwager en Adonna Alkema, Hofhuis Alkema).

Merkenrecht. Reclamerecht. Adwords. Metatags. Geschil tussen eiser Tempur en gedaagde, die voor de verkoop van haar matrassen gebruik maakt van de adwords ‘tempur’ en ‘tempoer’. De voorzieningenrecht oordeelt dat het gebruik van adwords moet worden aangemerkt als vergelijkende reclame en dat een merkhouder zich niet op grond van haar merkrechten kan verzetten tegen die reclame, voor zover die voldoet aan de in artikel 6:194a Lid 2 BW genoemde voorwaarden. Het enkele feit dat na invoering van de adwords een advertentie van een ander verschijnt levert nog geen oneerlijk voordeel op. “Naar voorlopig oordeel is het gebruik van merken als adwords noodzakelijk voor een doeltreffende vergelijkende reclame op internet.”

I.c. voldoet de wijze waarop gedaagde met de adwords reclame maakt echter niet aan de voorwaarden, nu geen duidelijk onderscheid wordt gemaakt tussen de producten, waardoor wel sprake is van inbreuk op het bekende (Pago-criterium) Gemeenschapsmerk ‘Tempur’, namelijk door het trekken van ongerechtvaardigd voordeel (“sub c”). Ook het gebruik van het teken ‘tempur’ op de informatiepagina wordt aangemerkt als merkgebruik, net als het gebruik van de metatag ‘tempur’ (omdat de pagina zo hoger in de zoekresultaten staat). Ook het gebruik van de door een van de uitvinders van het product aanvankelijk gebruikte aanduiding ‘temper foam’ levert inbreuk op (ontsoortnaming?): door het hanteren van een “niet gebruikelijke term” kan het merk Tempur namelijk verwateren.

Geen merkinbreuk bij ‘veel gestelde vragen’ en ‘informatie over traagschuim’ (wel vergelijkende reclame). Gebruik van de term NASA of NASA schuim is niet misleidend, net als de (aangepaste) vergelijkingslijst op de website van gedaagde.

Lees het vonnis hier.

Hoge Raad, 17 december 2010, LJN: BO1979, 69 eisers tegen TMF Nederland B.V. (met conclusie Huydecoper).

Reclamerecht. “Het gaat hier, in de eerste plaats, om de vraag welke betekenis toekomt aan de woorden "een mededeling openbaarmaakt" in art. 6:194 BW.” Wet toezicht effectenverkeer (artt. 1 en 7 Wte); misleidende reclame (art. 6:194 BW). Gedupeerde derden door investeringen (koop van appartementsrechten en koop van aandelen) in afgeblazen vastgoedproject. Ruime strekking ‘openbaarmaking’ in de zin van art. 6:194 BW. Uit uitreiking prospectus aan deelnemers project kan al volgen dat van openbaarmaking sprake is geweest.

4.2 Onderdeel 4 bevat de klacht dat het hof in rov. 4.15.1 is uitgegaan van een onjuiste rechtsopvatting omtrent art. 6:194 BW. Deze klacht treft doel. Door te oordelen dat [eiser] c.s. hun stelling over openbaarmaking van het prospectus hadden moeten toelichten, heeft het hof klaarblijkelijk miskend dat aan openbaarmaking in de zin van genoemde bepaling een ruime strekking toekomt en dat reeds uit het onweersproken feit dat het in dit geding bedoelde prospectus aan deelnemers aan het Project is uitgereikt, kan volgen dat van openbaarmaking sprake is geweest. De onderdelen 5 en 6 behoeven bij deze stand van zaken geen behandeling.

(Uit de conclusie van A-G Huydecoper: “33. De algemeen gedragen uitleg die in de hiervóór vermelde rechtsleer aan de door art. 6:194 BW beoogde openbaarmaking wordt gegeven, lijkt ook mij juist.  Bij die uitleg moeten verkoopstimulerende schriftelijke uitingen die méér dan een enkele maal aan gegadigden voor - in dit geval - diensten zijn verstrekt, worden beoordeeld als "openbaargemaakt" in de zin van die bepaling; of behoeft tenminste het oordeel dat dat anders zou zijn aan de hand van de bijzonderheden van het desbetreffende geval, nadere uitleg.”)

Lees het arrest hier.

De aanbieders van beleggingen in schepen komen binnenkort met zelfregulering op de proppen.

Aanleiding tot het opstellen van de 'reclamecode scheepsbeleggingen', was de ophef omtrent de agressieve manier van adverteren binnen de branche. Vooral het fiscale voordeel (er geldt een speciale regeling van vervroegde afschrijvingen) van dergelijke beleggingen kreeg in het verleden de nodige aandacht. Particuliere beleggers werden gelokt te investeren in de zogenaamde scheeps cv's met leuzen zoals 'binnen 2 jaar 119% van inleg terug'. In de praktijk bleken die voordelen echter niet zo groot als gesuggereerd.

De frustratie omtrent deze reclamepraktijk bereikte zelfs de Tweede Kamer. De SP heeft momenteel een motie ingediend waarin de regering wordt gevraagd een einde te maken aan de vervroegde afschrijving voor scheepsinvesteringen.

De regels voor het gebruik van ongevraagde geadresseerde reclamepost zijn gecodificeerd. De Code Postfilter zal op 1 januari 2011 in werking treden, en worden toegevoegd aan de Nederlandse Reclame Code.

De Code Postfilter voorziet in twee blokkaderegisteres. In het 'Post Register' kunnen consumenten zich laten registreren die geen geadresseerde brievenbus reclame wensen te ontvangen. Met het 'Nationaal Overleden Register' wordt de gelegenheid geboden om gegevens te blokkeren van personen die zijn overleden. Vanaf de datum van registratie duurt het maximaal 6 weken voordat de registratie doorgevoerd dient te zijn.

Voor meer informatie en te tekst van de Code Postfilter, klik hier.

Wanneer wordt een redactionele tekst beschouwd als reclame?

Deze maand richtte de Reclame Code Commissie (RCC) zijn pijlen op maandblad JAN, die onlangs enkele pagina's aandacht besteedde aan de producten van online kledingwinkel orangebag.nl: voor elke dag van de week een nieuwe outfit. Plaatste u een bestelling, dan kreeg u er gratis een t-shirt bovenop. Ook de oprichtster van de webshop werd geïnterviewd in JAN.

Het maandblad schonk volgens de Commissie té nadrukkelijke aandacht aan de producten van orangebag.nl. Geen sprake dus van een loutere redactionele tekst, maar van reclame (die dan ook als dusdanig herkenbaar moet zijn, door bijvoorbeeld 'advertorial' bovenaan te plaatsen).

Uitgevers zitten nu met de handen in het haar, want waar ligt nu precies de grens met reclame? Wanneer wordt een redactionele tekst, door te veel nadruk op het product, plots reclame?

De Nederlandse wijnboer Ilja Gort moet zijn wijnetiketten aanpassen. Zo besliste de Reclame Code Commissie (RCC) vorige week, nadat het Nederlands Instituut voor Alcoholbeleid (STAP) zijn beklag deed bij de Commissie.

Onderwerp van discussie zijn de 'La Tulipe' wijnen die Gort exclusief voor Albert Heijn produceert. Op het etiket van de bewuste wijn adviseert de wijnproducent het volgende: ‘La Tulipe Rosé wordt door kenners beoordeeld als de lekkerste rosé ter wereld. Gort gebruikt alleen de eerste ‘jus’, het jongste, meest frisse en zuivere sap uit de merlotdruiven. Rustig aan. Is wijn drinken gezond? De meeste publicaties bevestigen dit. Niet teveel natuurlijk. Twee à drie glazen per dag wordt aangeraden. Maar probeer ook wat meer te bewegen. Hou je niet van sport? Maak je geen zorgen: gewoon niet doen. Drink lekker veel water en eet niet te vet. Denk positief, lach veel en geniet van het leven. Dan leef je waarschijnlijk het langste, maar zeker het prettigste’.

Voor de Commissie was het meteen klare wijn: het is verboden om een gezondheidsclaim te geven bij alcoholdranken met een alcoholgehalte van meer dan 1,2 volumeprocent.

Vzr. Amsterdam, ex parte beschikking van 26 november 2010, M&G partners LLP c.s. tegen Wibra Supermarkt B.V. (met dank aan Wendela Bierman, Versteeg Wigman Sprey advocaten).

Auteursrecht. Make-Up & Hair Sketch Portfolio. Ex parte beschikking. Verzoek toegewezen. Gesteld spoedeisend belang i.v.m. Sinterklaasverkoop: “de verwachting is dat de Sint in de week voor Sinterklaas een groot aantal exemplaren zal inslaan.”

“Beveelt gerequestreerde om binnen acht uur na betekening van deze beschikking de in het verzoekschrift bedoelde inbreuk op de auteursrechten van verzoeksters te staken en gestaakt te houden. meer in het bijzonder de aanbieding en verhandeling van de Make-Up & Hair Sketch Portfolio dan wel enige andere daarop gelijkende ontwerpen onmiddellijk te staken en gestaakt te houden, waaronder uitdrukkelijk begrepen, maar niet beperkt tot de aanbieding en verhandeling van de Make-Up & Hair Sketch Portofolio dan wel andere daarop gelijkende ontwerpen in haar filialen en afbeeldingen van de Make-Up & Hair Sketch Portfolio uit haar aanbiedingenfolder, onder andere te zien op haar website, te verwijderen en verwijderd te houden.”

Lees de beschikking hier

Reclame Code Commissie: “Per 1 januari 2011 nieuwe definitie van reclame (art 1 NRC). Onder reclame wordt verstaan: iedere openbare en/of systematische directe dan wel indirecte aanprijzing van goederen, diensten en/of denkbeelden door een adverteerder of geheel of deels ten behoeve van deze, al dan niet met behulp van derden. Onder reclame wordt mede verstaan het vragen van diensten. Adverteerder is een organisatie of een persoon niet zijnde een consument.

Toelichting bij artikel 1:(...) Dat is in de eerste plaats het gevolg van de noodzaak de definitie van reclame zo goed mogelijk te laten aansluiten bij Europese en internationale regelgeving. Te denken valt aan de implementatie van de Europese Richtlijn oneerlijke handelspraktijken, de Europese Richtlijn inzake Audiovisuele Mediadiensten en de ICC Code. Een tweede ontwikkeling die tot aanpassing van artikel 1 van de Nederlandse Reclame Code noopt, zijn de technologische ontwikkelingen op het gebied van reclame maken. Op internet en in andere digitale communicatievormen is duidelijk sprake van een trend waarbij dankzij digitale mogelijkheden steeds meer een op de persoonlijke situatie van de consument toegesneden aanprijzing plaatsvindt aan de hand van elektronisch verzamelde gegevens over zijn specifieke voorkeuren. In een dergelijk geval lijkt geen sprake te zijn van een openbare aanprijzing. Strikte toepassing van artikel 1 van de Nederlandse Reclame Code brengt mee dat dergelijke vormen van aanprijzingen niet door de Reclame Code Commissie en het College van Beroep kunnen worden getoetst."

De drie nieuwe “Shameless” reclamecampagnes van Suit Supply zijn niet in strijd met de goede smaak, het fatsoen, en/of de goede zeden, zo besliste de RCC (Reclame Code Commissie) vorige week. Volgens vaste rechtspraak van de RCC is het oordeel of een reclame in strijd is met die specifieke grondslagen een subjectief gegeven. Daarom stelt zij zich (nogmaals) terughoudend op. Hoewel de RCC zicht bewust is van de seksuele getintheid van de campagne, blijft de commissie van mening dat “de verwijzing  naar seksualiteit in geen van de drie uitingen van dien aard is, dat de grenzen van de goede smaak, het fatsoen of de goede zeden worden overschreden. Voor zover de klacht luidt dat de uitingen vrouwonvriendelijk zijn, overweegt de Commissie dat de wijze waarop de man en de vrouw in de verschillende uitingen zijn afgebeeld, niet getuigt van gebrek aan respect jegens de vrouw."

Voor het persbericht, kijk hier.

Komt allen in grote getalle naar de Amsterdamse Beurs van Berlage! Van 18 december tem 27 februari vindt daar de tentoonstelling “Reclameklassiekers” plaats, een initiatief van Reclamearsenaal. Centraal in de tentoonstelling staan de 150 belangrijkste reclameklassiekers uit de Nederlandse geschiedenis. Neem vooral ook een kijkje bij de “Happy Hour Colleges”. Professionals uit de reclamewereld geven dagelijks boeiende sessies over het verleden, het heden, en vooral de toekomst van de reclame.

Meer info vindt u hier