Milieu  

RCC 19 september 2024, RB 3875; (Klager tegen Adverteerder). De Reclame Code Commissie heeft geoordeeld dat de claim “Wij gebruiken duurzaam geteelde pinda’s” op de verpakking van Calvé Pindakaas misleidend kan zijn voor de gemiddelde consument. Hoewel het duidelijk is dat de claim specifiek betrekking heeft op de teelt van de pinda’s en niet op het gehele product, ontbreekt volgens de Commissie essentiële informatie en onderbouwing over de duurzaamheid van de gebruikte pinda’s. De Commissie stelde vast dat niet alle pinda’s in het product voldoen aan de door de adverteerder gehanteerde duurzaamheidsstandaarden. Ongeveer 5% van de pinda’s is niet duurzaam geteeld, maar deze nuance wordt niet duidelijk gemaakt op de verpakking. Hierdoor kan de consument ten onrechte de indruk krijgen dat alle pinda’s volledig duurzaam geteeld zijn. Daarnaast is de claim “duurzaam geteeld” onvoldoende onderbouwd. De QR-code op de verpakking verwijst weliswaar naar meer informatie, maar deze verduidelijkt niet hoe de duurzaamheid van de pinda’s is gegarandeerd. De verstrekte informatie blijft te algemeen en biedt geen inzicht in concrete maatregelen of resultaten. Ook uit de overgelegde stukken blijkt niet welke specifieke duurzaamheidsvoordelen voortvloeien uit de teelt van de gebruikte pinda’s.

Bundesgerichtshof 27 juni 2024, RB 3847; ECLI:DE:BGH:2024:270624UIZR98.23.0 (Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs e.V. tegen gedaagde). In deze zaak doet de hoogste Duitse rechter (hierna: het Bundesgerichtshof) uitspraak over een door gedaagde gemaakte duurzaamheidsclaim. Gedaagde produceert en verkoopt snoepgoed via derde partijen, onder haar eigen merk. Voor de verkoop van haar product heeft gedaagde een advertentie geplaatst in een Duitse krant. Daarin claimt gedaagde Klimaneutral te zijn. Hoewel de claim niet wordt onderbouwd, staat er wel een QR code naast de claim gedrukt die door de lezer kan worden gescand. Deze QR code brengt de lezer naar de website van de partner van gedaagde, waar de duurzaamheidsclaim wordt toegelicht. Hier blijkt dat gedaagde nog steeds CO2 uitstoot met de productie van haar snoepgoed, maar dat zij die uitstoot nu compenseert. Gedaagde wordt gedagvaard door een consumentenorganisatie, omdat de claim misleidend zou zijn. Zowel de rechter in eerste aanleg als de appelrechter zijn het daar niet mee eens. De organisatie gaat in cassatie bij het Bundesgerichtshof.

RCC 7 augustus 2024, RB 3845; 2024/00051 - CVB (Reclame Fossielvrij tegen TUI). De klacht die voor het College van Beroep ligt gaat over een televisiecommercial van TUI. Hierin is te zien hoe mensen vakantie vieren in de Turkse Riveira. Fossielvrij vindt dat deze commercial aanspoort om te vliegen. Aangezien vliegen een klimaatonvriendelijke manier van reizen is, zou deze commercial hierdoor aansporen tot gedrag dat schadelijk is voor de volksgezondheid en het milieu. Dit zou in strijd zijn met de NRC en de AVMD-richtlijn. In deze uitspraak doet de RCC voor het eerst uitspraak over de vraag of er überhaupt reclame mag worden gemaakt voor millieu-onvriendelijke producten en diensten. Er is namelijk geen sprake van misleiding. Net als in eerste aanleg wordt de klacht niet toegewezen. De Commissie stelde hierbij voorop dat het niet aan haar is om in het algemeen te bepalen op welke manier reisorganisaties reclame mogen maken voor vliegvakanties. Het College voegt hieraan toe dat de ingeroepen AVMD-richtlijn niet zo moet worden uitgelegd dat vliegvakanties te benoemen zijn als een verboden vorm van reclame.

Rb. Rotterdam 9 juli 2024, RB 3843; ECLI:NL:RBROT:2024:6186 (eiseres tegen ACM). Deze uitspraak gaat over een door eiseres bestreden besluit van de ACM. Op grond van dat besluit is aan eiseres een bestuurlijke boete opgelegd van € 450.000, wegens het voeren van oneerlijke en misleidende handelspraktijken. In het bijzonder zouden de dieselauto´s van eiseres in de periode 2009 tot 2015 zijn uitgerust met EGR-software die het mogelijk maakt om gedurende de meting van uitstoot van verontreinigende stoffen, in het kader van de zogenoemde typegoedkeuringsprocedure, de meetresultaten van de uitstoot van stikstofoxiden (NOx) van die voertuigen te manipuleren. De typegoedkeuringsprocedure dient ertoe om te controleren dat voertuigen aan alle vereisten van de EU-wetgeving voldoen. De ACM is van mening dat eiseres in de genoemde periode onterecht een typegoedkeuring heeft verkregen, op basis van de manipulatieve EGR-software. Daarbij zijn door eiseres drie wettelijke overtredingen gemaakt (art. 8.8 Whc jo. art. 6:193g, aanhef en onder d BW; art. 6:193b lid 2 BW; art. 8.8 Whc jo. 6:193c lid 1, aanhef en onder b BW).

RCC 6 juni 2024, RB 3840 (MI7 Media Intelligence tegen Fish Tales B.V.). Adverteerder Fish Tales B.V. (hierna: Fish Tales) is een exploitant van visproducten, waaronder (hors)makreelfilet en tonijn in blik. Zij doet verschillende uitingen over de kwaliteit van haar producten. Allereerst stelt zij, zowel op de verpakking van haar 'Gerookte makreel filet' als op haar Instagram account, dat haar makreel "als enige duurzaam gevangen" is. Verder zou zij het enige merk zijn dat 100% MSC-gecertificeerde tonijn aanbiedt. Tot slot blijkt uit een LinkedIn-post dat Fish Tales de "nr. 1 sustainable fish in the world" zou zijn. Klager heeft bezwaar ingediend met betrekking tot de door Fish Tales gedane uitingen, waarop de Reclame Code Commissie een oordeel velt op 6 juni 2024.

Het Europees Parlement heeft vandaag groen licht gegeven voor een nieuwe richtlijn die bedoeld is om de productetikettering te verbeteren en misleidende milieuclaims te verbieden. Met 593 stemmen voor, 21 tegen en 14 onthoudingen is de richtlijn aangenomen. Deze richtlijn beschermt consumenten tegen misleidende marketingpraktijken en helpt hen bij het maken van betere aankoopbeslissingen. Zo worden bepaalde marketinggewoonten die gerelateerd zijn aan greenwashing en vroegtijdige veroudering van producten toegevoegd aan de EU-lijst van verboden commerciële praktijken. De nieuwe regels zijn gericht op duidelijkere en betrouwbaardere productetiketten. Algemene milieuclaims zoals "milieuvriendelijk", "natuurlijk", "biologisch afbreekbaar", "klimaatneutraal" of "eco" mogen niet meer gebruikt worden zonder bewijs. Het gebruik van duurzaamheidslabels zal ook gereguleerd worden, en in de toekomst mogen alleen labels gebaseerd op officiële certificeringsschema's of vastgesteld door overheidsinstanties in de EU worden gebruikt. Bovendien verbiedt de richtlijn claims dat een product een neutrale, verminderde of positieve impact heeft op het milieu vanwege emissiecompensatie.

CvB (SRCC) 19 december 2023, IEF 21820, RB 3816; Dossiernr: 2023/00301 (Primark Netherlands B.V. tegen Sara Dubbeldam/When Sara Smiles). Klacht tegen misleidende duurzaamheidsclaims door Primark. Zowel de RCC als het CvB neemt misleiding aan t.a.v. alle bestreden uitingen en doet een aanbeveling. Klaagster (Sara Dubbeldam/When Sara Smiles) maakt bezwaar tegen de uitingen en stelt dat Primark consumenten misleidt, door te adverteren met (absolute) duurzaamheidsclaims die vooralsnog enkel zijn gebaseerd op toekomstplannen en duurzaamheidsambities. Het College komt tot het eindoordeel dat uitingen 1 t/m 5 in strijd zijn met artikel 3.2 CDR, en uiting 2 en 5 tevens in strijd met artikel 3.1 CDR.

Rechtbank Midden-Nederland 26 juli 2023, IT 4353, RB 3781; ECLI:NL:RBMNE:2023:3770 (VGDES/Volkswagen) In dit geschil vordert Volkswagen Group Diesel Efficiency Stichting (hierna: eiser) namens consument [A] schadevergoeding wegens het gestelde onrechtmatige handelen door Volkswagen. In de periode tussen 2009 en 2015 heeft Volkswagen op grote schaal auto’s verkocht met een EA189 motor. Deze motor hield de uitstoot van stikstofoxide kunstmatig laag. Eiser stelt dat Volkswagen hierdoor onrechtmatig heeft gehandeld, omdat de auto vervuilender was dan werd aangegeven. Dit is in strijd met de Emissieverordening en daardoor onrechtmatig. Ook zou Volkswagen zich hiermee schuldig hebben gemaakt aan oneerlijke handelspraktijken. Volkswagen geeft aan dat de voornoemde verordening niet beoogt het belang van consumenten te beschermen. Ook betwist Volkswagen zich schuldig te hebben gemaakt aan oneerlijke handelspraktijken en dat consument [A] schade heeft geleden door de software.

CvB RCC 8 juni 2021, RB 3529; 2020/00358 (Klaagster tegen DGK) De Groene Kolenboer (DGK) maakt op haar website reclame voor duurzame warmtepompen en houtgestookte installaties. Klaagster is van mening dat houtgestookte installaties niet duurzaam zijn, omdat houtstook niet CO2-neutraal is en vindt de reclame dus misleidend. De tekst 'duurzame warmte met houtgestookte installaties' is onvoldoende onderbouwd waarom en in welke mate deze warmte als duurzaam valt aan te merken. De grieven van DGK slagen daarom niet. Het College doet echter geen aanbeveling, omdat DGK de claims op haar website inmiddels al heeft aangepast. 

CvB RCC 9 juni 2021, RB 3528; 2021/00061 (Appellante tegen DPG Media en Low Carbon Travels)  Appellante heeft bij de Commissie geklaagd over een volgens haar misleidende reclame in de Volkskrant van Low Carbon Travels (LCT). In de betreffende advertentie wordt volgens appellante onterecht beweerd dat het om een CO2-neutrale vakantie zou gaan. De Commissie heeft haar in eerste instantie deels gelijk gegeven, maar ze is het niet eens met het oordeel dat de vliegrijs als CO2-neutraal mag worden aangeprezen. Het College oordeelt dat LCT (nog steeds) niet voldoende heeft onderbouwd waarom de gehele reis als CO2-neutraal mag worden aangeprezen, maar verklaart het appel van appellante niet-ontvankelijk. De oorspronkelijke beslissing van de Commissie, dat de advertentie in strijd is met artikel 4 MRC, wordt door het College bevestigd.