kansspelen  

Vzr. Rb. Den Haag 20 december 2021, RB 3908, IT 4886; ECLI:NL:RBDHA:2021:17335 (Holland Casino tegen de Kansspelautoriteit). Holland Casino heeft een vergunning voor het aanbieden van kansspelen in casino’s en het aanbieden van online kansspelen. De Kansspelautoriteit heeft een last onder dwangsom opgelegd omdat op de website voor online kansspelen staat die doorverwijst naar de vestigingen van Holland Casino. Volgens de toezichthouder is dit in strijd met de Wet op de kansspelen (Wok), specifiek op het verbod op reclame voor andere diensten op een kansspelpagina. Holland Casino stelt een spoedeisend belang te hebben omdat het verwijderen van de navigatieknop zou leiden tot onevenredig en onomkeerbaar nadeel. Zij stelt dat de navigatieknop internetgebruikers zo snel mogelijk naar informatie over de vestigingen leidt, zonder dat zij worden blootgesteld aan hoog risico spellen. De voorzieningenrechter volgt dit niet: de informatie is eenvoudig op andere wijze te vinden en de gevolgen zijn technisch niet onomkeerbaar. Omdat geen spoedeisend belang is aangetoond, kan alleen worden ingegrepen als het besluit evident onrechtmatig is. Daarvan is volgens de voorzieningenrechter geen sprake: de navigatieknop vestigt extra aandacht op de fysieke vestigingen. Van een evident onrechtmatig besluit is daarom geen sprake. De voorzieningenrechter wijst het verzoek om een voorlopige voorziening af.

HvJEU 7 maart 2025, RB 3907, IT 4884; C-194/25 (Leovegas Gaming tegen Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni). Leovegas Gaming is een in Malta gevestigde aanbieder van online kansspelen. Sinds 2017 is zij in Italië actief op basis van een concessie verleend door de agentschap douane en monopolie (de ADM). Op 17 oktober 2019 heeft de Italiaanse communicatieautoriteit een geldboete opgelegd aan Leovegas wegens schending van het verbod op (in)directe reclame voor kansspelen, vastgelegd in artikel 9 van dl.l. nr. 87/2018. De TAR Latium wijst het beroep van Leovegas af, waarop zij hoger beroep instelt bij de Consiglio di Stato, de verwijzende rechter. Leovegas betoogt dat het Italiaanse reclameverbod voor kansspelen in strijd is met het EU-recht. Zij stelt dat haar activiteiten onder het begrip “diensten van de informatiemaatschappij” vallen in de zin van artikel 1, lid 1, onder b), van richtlijn 2015/1535, waardoor het verbod als technisch voorschrift vooraf aan de Europese Commissie had moeten worden gemeld volgens artikel 5, lid 1 van de richtlijn. Omdat dit niet is gebeurd, zou de rechter het verbod buiten toepassing moeten laten en het bestreden besluit nietig moeten verklaren. Daarnaast voert Leovegas aan dat reclameverbod een beperking vormt van de vrijheid van vestiging en het vrij verrichten van diensten binnen de Unie (artikel 49 en 56 VWEU), en vanuit dat oogpunt in strijd is met de beginselen van noodzakelijkheid, evenredigheid (artikel 5, lid 4 VEU) en het beginsel van loyale samenwerking (artikel 4, lid 3 VEU). Bovendien stelt Leovegas dat het verbod in strijd is met het non-discriminatiebeginsel, omdat geen onderscheid wordt gemaakt tussen illegale en legale marktdeelnemers. Tot slot beroept Leovegas zich op het rechtszekerheidsbeginsel en het beginsel van gewettigd vertrouwen, nu zij sinds 2017 met een geldige concessie actief is en daarop investeringen heeft gebaseerd.

Rb. Midden-Nederland 17 juli 2024, RB 3850; ECLI:NL:RBMNE:2024:5143 (Eiser tegen Staatsloterij B.V.). Geopposeerde (hierna: eiser) heeft tussen 1998 en 2008 als abonnee meegespeeld met de maandelijkse door Staatsloterij georganiseerde staatsloterij. In 2013 heeft het hof Den Haag voor recht verklaard dat Staatsloterij misleidende mededelingen heeft gedaan over, onder andere, de prijzen en de winkansen van haar loterij. In 2020 heeft het hof ´s-Hertogenbosch daarnaast een bewijsvermoeden aangenomen met betrekking tot het causaal verband tussen de mededelingen van Staatsloterij en de aankoop van loten door individuele deelnemers. Op basis hiervan is het eiser gelukt om de door hem in de periode 2000-2007 ingelegde bedragen bij de rechtbank terug te vorderen. De loterijovereenkomsten die aan de betalingen ten grondslag lagen zijn hiervoor bij verstekvonnis vernietigd. Enkele weken later vernietigt de Hoge Raad het eerder door het hof aangenomen bewijsvermoeden. Staatsloterij gaat nu in verzet tegen het verstekvonnis, met als primaire verweer dat de dagvaarding van eiser niet ontvankelijk is. Mocht dat wel zo zijn en mocht de vordering van eiser toewijsbaar zijn, dan vordert Staatsloterij in voorwaardelijke reconventie bovendien een verklaring voor recht dat de loterijovereenkomsten niet worden vernietigd.

SCR 3 februari 2021, RB 3488; 2020/00485 - CVB (Commissie tegen Nationale Postcode Loterij) De klacht richt zich tegen een televisiecommercial en bijbehorende tag-on van de Nationale Postcode Loterij (NPL) in het kader van ‘Miljoenenjacht’. Volgens de klacht is de tekst die daarbij geheel onderaan staat, door de geringe lettergrootte ervan en de verspringende achtergrond onvoldoende leesbaar. Naar het oordeel van de Commissie is de toelichting op het aanbod voldoende leesbaar en wordt de consument voldoende attent gemaakt op het feit dat men na de gratis periode tegen betaling verder gaat meespelen in de postcodeloterij. Appellant wenst dat de Commissie opnieuw uitspraak doet om een duidelijke omschrijving te geven van wat wordt verstaan onder een televisiebeeldscherm van gemiddelde grootte, respectievelijk een gebruikelijk te achten kijkafstand en hoe lang de tekst in de hoofdspot en de tag-on in beeld behoort te staan. NPL voert het verweer dat de bestreden beslissing in lijn is met de uitspraken van de Commissie. Volgens het College is sprake van het op een onduidelijke wijze verstrekken van essentiële informatie die de consument nodig heeft om een besluit te nemen over een transactie. Het College van Beroep acht de bestreden televisiecommercial daarom in strijd met artikel 7 van de Nederlandse Reclame Code en beveelt NPL aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken. 

Hof ’s-Hertogenbosch 7 april 2020, RB 3398; ECLI:NL:GHSHE:2020:1199 (Deelnemer tegen Staatsloterij) De Hoge Raad besliste in januari 2015 dat de Staatsloterij in de periode 2000 tot en met 2008 misleidende mededelingen heeft gedaan over winkansen. Volgens de Hoge Raad is het aannemelijk dat een groot deel van de consumenten geen loten zou hebben gekocht als de Staatsloterij wel juiste mededelingen had gedaan. Eiser had ook in deze periode loten gekocht van de Staatsloterij. Naar aanleiding van de uitspraak van de Hoge Raad begon hij een zaak tegen de Staatsloterij om het aankoopbedrag van zijn loten uit die periode terug te krijgen. Zie [RB 2315]. De rechtbank Limburg gaf de man geen gelijk. Er was volgens de rechtbank geen sprake van een causaal verband tussen de misleidende mededelingen en het wel of niet kopen van loten. Zie [RB 3138].

Eiser onderbouwde zijn vordering in hoger beroep onder andere met het argument dat als de Staatsloterij hem wel de juiste informatie had gegeven, hij geen loten had gekocht. Volgens het hof is dat aannemelijk dat eiser de loten niet gekocht zou hebben als de Staatsloterij geen misleidende mededelingen zou hebben gedaan. De Staatsloterij is aansprakelijk voor de kosten van de loten die als gevolg van de misleidende mededelingen werden gekocht.

RCC 19 april 2018, RB 3133; Dossiernr. 2018/00137 (Bankgiroloterij) Aanbeveling (Bijzondere Reclamecode). De uiting betreft een e-mail van de BankGiro Loterij met onder meer de tekst: “Maak nú al kans op de hoge bedragen! Meneer of mevrouw, u heeft voorrang!”, “Beste meneer of mevrouw, Goed nieuws: u krijgt een voorkeursbehandeling! U bent namelijk geselecteerd om nu al kans te maken op een geldbedrag tot wel € 25.000,-! Donderdag krijgt de rest van Nederland via post deze mogelijkheid. Gebruik uw voorrang nú. Ga meespelen met de BankGiro Loterij via de Gouden Code 5680-8GL827493, voordat deze grote bedragen door andere geluksvogels worden gewonnen […]”. De klacht: Door de tekst wordt de indruk gewekt dat "wie eerst komt, eerst maalt" en daardoor een grotere kans heeft op het winnen van een prijs. Klager maakt hier bezwaar tegen, omdat in een loterij iedereen dezelfde kans op een prijs zou moeten hebben, aldus klager. Hij acht de uiting niet eerlijk en daardoor in strijd met artikel 3a van de Reclamecode voor Kansspelen die worden aangeboden door vergunninghouders ingevolge de wet op de Kansspelen (RVK) 2015.

CVB RCC 5 april 2018, RB 3128; Dossiernr. 2018/00036/A-CVB (Nationale Postcode Loterij). CVB Aanbeveling Bevestigd (=Aanbeveling). De uiting: Het betreft een aan klager persoonlijk gerichte geadresseerde mailing van de Nationale Postcode Loterij (hierna ook: NPL). Op de verder blanco voorzijde van de envelop staat onder het venster in zwarte letters: “ - HERINNERING - “. In de rechterbovenhoek staat: “PostNL Port Betaald”. Op de achterzijde staat op de flap in kleine zwarte letters: “Nationale Postcode Loterij, Postbus 7777, 1070 KP Amsterdam”. Onderaan op de achterzijde staat het logo van adverteerder in zwart-wit. De klacht: Klager meent dat de uiting de indruk wekt dat het een brief aan geadresseerde (in dit geval klager persoonlijk) is van een deurwaarder of belangrijke andere dienst omdat men vergeten is te betalen. Adverteerder maakt volgens klager misbruik van het feit dat dergelijke brieven veelal ‘discreet’ volledig blanco zijn om ervoor te zorgen dat men deze opent en niet direct bij het oud papier gooit. Klager acht de uiting verder in strijd is met de goede smaak en misleidend.

RCC 14 februari 2018, RB 3108; Dossiernr. 2018/00041 (Philips TV verzendklaar) Aanbeveling. Kansspel. Het betreft de uit verschillende onderdelen bestaande mailing van Klingel, in het bijzonder de aan klager gerichte brief met daarin de mededeling: “Voor een trouwe klant met code 99 170/1L2 staat een pakket met een schitterende Philips TV met LED Ambilight verzendklaar!*”. De klacht Omdat klager de genoemde code had, heeft hij telefonisch contact opgenomen met Klingel. Daarbij werd hem meegedeeld dat hij uit de voorwaarden kan afleiden dat het slechts om een kans op een tv gaat. Volgens klager wordt dit niet duidelijk uit de verderop in de folder staande voorwaarden die luiden: “*Alleen in combinatie met een bestelling. Minimale bestelwaarde: € 20,-. Zolang de voorraad strekt.” Klager vindt de uiting daarom misleidend.

RCC 25 januari 2018, RB 3101; Dossiernr. 2017/00836 (VriendenLoterij €120,- shoptegoed) Aanbeveling. Kansspel. Het betreft een aan klaagster geadresseerde mailing van de VriendenLoterij (hierna ook: VL), bestaande uit een vensterenvelop met daarin een brief, een aanmeldbon en een retourenvelop. De klacht Aan de voorzijde van de envelop wordt gesteld dat klaagster, die overigens geen deelnemer is aan de VriendenLoterij, € 120,- shoptegoed krijgt. Een verplichting wordt daarbij niet genoemd. Na het openen van de envelop blijkt dat klaagster een shoptegoed “tot” € 120,- kan krijgen, indien zij meespeelt met de VriendenLoterij. Klaagster vindt de uiting misleidend.

HvJ EU 20 december 2017, IEFbe 2442; IT 2447; RB 3062; ECLI:EU:C:2017:983; C-255/16 (Falbert). Reclamerecht. Kansspelen. Informatieprocedure op het gebied van normen en technische voorschriften. 

Artikel 1 van [InfoSoc-richtlijn 98/34/EG], moet aldus worden uitgelegd dat een bepaling van nationaal recht zoals die welke in het hoofdgeding aan de orde is, waarbij strafrechtelijke sancties worden gesteld op het zonder vergunning aanbieden van kansspelen, loterijen of weddenschappen op het nationale grondgebied, geen technisch voorschrift in de zin van die bepaling is, dat moet worden meegedeeld op grond van artikel 8, lid 1, van die richtlijn. Daarentegen moet een nationale bepaling zoals die welke in het hoofdgeding aan de orde is, waarbij strafrechtelijke sancties worden gesteld op het maken van reclame voor kansspelen, loterijen of weddenschappen waarvoor geen vergunning is afgegeven, wél als technisch voorschrift in de zin van deze bepaling worden aangemerkt, zodat het op grond van artikel 8, lid 1, van richtlijn 98/34 moet worden meegedeeld, voor zover uit de ontstaansgeschiedenis van die nationale bepaling duidelijk blijkt dat deze tot voorwerp en doel had een reeds bestaand reclameverbod uit te breiden tot diensten van onlinekansspelen. Het staat aan de nationale rechter om na te gaan of dit daadwerkelijk het geval is.